Οι διακοπές τελειώσαν και μετά από απουσία τριών μηνών επανακάμπτω στο blog.
Θα ήθελα βέβαια οι τρείς μήνες αυτοί να ήταν μήνες διακοπών αλλά ατυχώς δεν ήταν έτσι. Οι δύο εξ’αυτών αντίθετα ήταν μήνες αρκετής δουλειάς. Εντάξει ο Αύγουστος είναι ο καλός μας μήνας αλλά δεν είναι δυό φορές το χρόνο ατυχώς…
Πολλά τα αξιοσχολίαστα αυτό το διάστημα.
Για να μην μπω κατευθείαν στα βαθιά θα ασχοληθώ σήμερα με την ομάδα μου την ΑΕΚ.
Και ξαφνικά Ντέμης τέλος από την ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία. Τονίζω πάντα το εταιρεία γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για μπίζνες. ΄
Είναι γνωστό ότι υπήρξα λάτρης του Μπάγιεβιτς. Κάπως έτσι αντιμετώπιζα και τον Ντέμη ή κύριο Νικολαίδη.
Τον συμπάθησα ακόμη περισσότερο όταν ανέλαβε την ομάδα σε μια περίοδο που κανείς μεγαλοαεκτζής δεν έβαζε το χέρι στην τσέπη. Μπορεί να πουν χίλια δυό όλοι για τις κινήσεις του, αλλά έχω μάθει να μην είμαι αχάριστος. Δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις τον σωτήρα σου όπως τον εχθρό σου.
Στην ΑΕΚ πάσχουμε από μανία προδοσίας. Ας συνέλθουμε. Όποιος θέλει ρομάντσο ας καθήσει στον καναπέ να απολαμβάνει την πορεία στο ΟΥΕΦΑ του ’76- ’77.
Κύριοι συνέλθετε ένα θέαμα παρακολουθείτε από μια λεγεώνα παικτών που απλά έχει ένα δικέφαλο στο στήθος. Ποιος από αυτούς ενδιαφέρεται για την καταγωγή της ΑΕΚ και την ιστορία της; Κανείς. Επαγγελματίες είναι όλοι που απλά προσφέρουν θέαμα.
Όλοι μας έχουμε μια οπαδική εξάρτηση από την ομαδα αλλά ας τα βλέπουμε πιο ήρεμα. Κι ο Ντέμης θα φύγει, και αυτός που θα’ρθει μπορεί να μιλάει με πολύ ΑΕΚοφροσύνη αλλά δεν θα διστάσει να (ξανα)πουλήσει όταν του δωθεί το καλό τίμημα… Όλα δυστυχώς έχουν την τιμή τους σ’αυτό τον κόσμο πολύ περισσότερο στις μπίζνες, όπως είναι πλέον το ποδόσφαιρο σήμερα.
Και αποφασίστε όλοι τι θέλετε τέλος πάντων. Τίμια πρωταθλήματα, ή πρωταθλήματα τύπου «παράγκας;»
Καλή σεζόν σε όλους!
Θα ήθελα βέβαια οι τρείς μήνες αυτοί να ήταν μήνες διακοπών αλλά ατυχώς δεν ήταν έτσι. Οι δύο εξ’αυτών αντίθετα ήταν μήνες αρκετής δουλειάς. Εντάξει ο Αύγουστος είναι ο καλός μας μήνας αλλά δεν είναι δυό φορές το χρόνο ατυχώς…
Πολλά τα αξιοσχολίαστα αυτό το διάστημα.
Για να μην μπω κατευθείαν στα βαθιά θα ασχοληθώ σήμερα με την ομάδα μου την ΑΕΚ.
Και ξαφνικά Ντέμης τέλος από την ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία. Τονίζω πάντα το εταιρεία γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για μπίζνες. ΄
Είναι γνωστό ότι υπήρξα λάτρης του Μπάγιεβιτς. Κάπως έτσι αντιμετώπιζα και τον Ντέμη ή κύριο Νικολαίδη.
Τον συμπάθησα ακόμη περισσότερο όταν ανέλαβε την ομάδα σε μια περίοδο που κανείς μεγαλοαεκτζής δεν έβαζε το χέρι στην τσέπη. Μπορεί να πουν χίλια δυό όλοι για τις κινήσεις του, αλλά έχω μάθει να μην είμαι αχάριστος. Δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις τον σωτήρα σου όπως τον εχθρό σου.
Στην ΑΕΚ πάσχουμε από μανία προδοσίας. Ας συνέλθουμε. Όποιος θέλει ρομάντσο ας καθήσει στον καναπέ να απολαμβάνει την πορεία στο ΟΥΕΦΑ του ’76- ’77.
Κύριοι συνέλθετε ένα θέαμα παρακολουθείτε από μια λεγεώνα παικτών που απλά έχει ένα δικέφαλο στο στήθος. Ποιος από αυτούς ενδιαφέρεται για την καταγωγή της ΑΕΚ και την ιστορία της; Κανείς. Επαγγελματίες είναι όλοι που απλά προσφέρουν θέαμα.
Όλοι μας έχουμε μια οπαδική εξάρτηση από την ομαδα αλλά ας τα βλέπουμε πιο ήρεμα. Κι ο Ντέμης θα φύγει, και αυτός που θα’ρθει μπορεί να μιλάει με πολύ ΑΕΚοφροσύνη αλλά δεν θα διστάσει να (ξανα)πουλήσει όταν του δωθεί το καλό τίμημα… Όλα δυστυχώς έχουν την τιμή τους σ’αυτό τον κόσμο πολύ περισσότερο στις μπίζνες, όπως είναι πλέον το ποδόσφαιρο σήμερα.
Και αποφασίστε όλοι τι θέλετε τέλος πάντων. Τίμια πρωταθλήματα, ή πρωταθλήματα τύπου «παράγκας;»
Καλή σεζόν σε όλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου