ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΤΩ ΚΑΙΣΑΡΙ...


Τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει μια περίεργη προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία δήθεν αντικειμενικά. Ένα μεγάλο μέρος αυτής της υπόθεσης καταλαμβάνεται από αναφορές στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Είναι γνωστό ότι μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού οι ΗΠΑ έμειναν μόνες στον παγκόσμιο χάρτη, αναλαμβάνοντας έναν ρόλο παγκόσμιου χωροφύλακα.

Πολλοί λοιπόν καλοθελητές του καπιταλισμού επιδιώκουν την ταύτιση του ναζισμού - φασισμού με τον κομμουνισμό.

Στην αρχή ήταν "η μαύρη βίβλος του κομμουνισμού" που εκδόθηκε στην Γαλλία νομίζω. Ακολούθησε το "αντικομμουνιστικό μνημόνιο" στην ευρωπαική ένωση, και τελευταία μας προέκυψε η προσπάθεια εξίσωσης των εγκλημάτων του Χίτλερ με αυτά του Στάλιν. Μάλιστα στο τελευταίο σκέλος γνωστός δημοσιογράφος Μεγάλου καναλιού πήρε τη σκυτάλη και σε συνέντευξη που είχε καλεσμένη τη γραμματέα του ΚΚΕ κα Παπαρήγα έριξε την ατάκα του:

- Το μεγαλύτερο έγκλημα της σύγχρονης ιστορίας έχει ένα όνομα: Ιωσήφ Στάλιν!


Για να μην τρελλαθούμε όμως εντελώς θα θυμήσω λίγο ποιος ήταν ο Στάλιν.

Ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης ως το θάνατό του το 1953 οδήγησε τη χώρα του και τους τότε συμμάχους του β΄παγκοσμίου πολέμου στη νίκη, σταματώντας τους Ναζί στην επέλασή τους και μπαίνοντας θριαμβευτής στο Βερολίνο κατόπιν.

Σημαντικό νομίζω είναι να υπενθυμίσουμε ότι η Σοβ. Ένωση έδωσε στο β΄παγκόσμιο πόλεμο 17.000.000 νεκρούς.

Από κει και πέρα ο Στάλιν όντως ήταν ένας στυγνός ηγέτης. Όποιος ήταν αντίθετός του στη χώρα του, εξοριζόταν, στέλνονταν σε καταναγκαστικά έργα, ή φυλακιζόταν ή τον σκότωναν. Ο αριθμός όλων αυτών πραγματικά ανατριχιαστικός. Πάνω από 10.000.000 άνθρωποι, κατ'άλλους ίσως και περισσότεροι.

Υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά. Ο Στάλιν ότι έκανε το έκανε στη χώρα του και όχι στον υπόλοιπο κόσμο. Επίσης δεν είναι μυστικό ότι εκκαθαρίσεις σε μεγάλα ποσοστά του πληθυσμού έκαναν ουκ ολίγοι ηγέτες στην παγκόσμια ιστορία. Και ο "μεγάλος τιμονιέρης " Μάο Τσε Τούνγκ είναι μέσα σ'αυτούς.

Φυσικά δεν λείπουν οι Αμερικανοί, οι Άγγλοι κ.α μέσα σ'αυτούς.

Ο Χίτλερ στράφηκε με πρωτοφανή αγριότητα εναντίον όλου του υπόλοιπου κόσμου πλην των φίλων του. Αυτά που έγιναν από τον Γερμανό δεν έγιναν πουθενά. Και φυσικά δεν ήταν ένα ξεκαθάρισμα εντός συνόρων!

Μπορεί για έναν αρκετά ευαίσθητο άνθρωπο αξία να έχει μόνο η ζωή αλλά όταν μιλάμε για ιστορία τα γεγονότα πρέπει να ξεχωρίζουν βασικές έννοιες μεταξύ τους.

Δεν επιχειρώ να δικαιολογήσω τα του Στάλιν με αυτές τις σκέψεις μου, όμως δεν μπορώ να τα εξισώσω, πολύ περισσότερο να θεωρήσω βαρύτερα από τα εγκλήματα του Χίτλερ.

Όσο για τους αξιοθρήνητους παπαγάλους δημοσιογράφους που μακάρι να'ξερα τί εξυπηρετούν τί να πω;

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Νο 2


Το κλίμα στην δικτατορική Ελλάδα (Μεταξάς 1936) του 1940 δεν ήταν και το καλύτερο δυνατό. Το μεγάλο γεγονός της ρωσικής επανάστασης των μπολσεβίκων του 1917 έφερε μεγάλες ζυμώσεις και στην Ελλάδα με την ανάπτυξη ενός κινήματος υπέρ του κομμουνισμού που φυσικά τόσο οι αστικές δυνάμεις όσο και τα δεξιά και ακροδεξιά τμήματα του λαού δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι.
Η δημιουργία του ΚΚΕ και η δράση του επέφερε σκληρές αντιδράσεις από την άρχουσα τάξη με συνέπεια εξορίες, φυλακίσεις και βασανισμούς για τους οπαδούς της αριστερής. Μέσα στους φυλακισμένους και ο Νίκος Ζαχαριάδης κατοπινός γ.γ. του ΚΚΕ .
Με την κήρυξη του Ελληνοιταλικού πολέμου οι ταξικές αντιθέσεις είναι μεγάλες και η κοινωνική συνοχή έχει μεγάλα ρήγματα. Μεγάλη φτώχια επικρατεί σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού ενώ αρκετοί λείπουν για «διακοπές» σε φυλακές και εξορίες.
Παρόλα αυτά ο Νίκος Ζαχαριάδης από τη φυλακή στις 30 Οκτωβρίου 1940 στέλνει ανοιχτή επιστολή καλώντας τους Έλληνες να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για την νίκη ενάντια στο φασισμό. Τμήμα του ηγετικού μηχανισμού του ΚΚΕ είχε την άποψη της μη συμμετοχής στον πόλεμο «μεταξύ δύο φασιστικών κρατών, εννοούν την Ελλάδα και την Ιταλία) όμως ο Ζαχαριάδης επέδειξε καλά αντανακλαστικά εκφράζοντας την πραγματική βούληση των Ελλήνων κομμουνιστών.
Τα γεγονότα του Ελληνοιταλικού πολέμου με τις περίλαμπρες νίκες των Ελληνικών δυνάμεων είναι λίγο πολύ γνωστά.
Με την επέλαση των δυνάμεων της ναζιστικής Γερμανίας στις 6 Απριλίου του 1941 ξεκινά και η μαύρη περίοδος της κατοχής για τους Έλληνες. Βέβαια για κάποιους δεν ήταν και ιδιαίτερα μαύρη, μιας και επωφελήθηκαν ιδιαίτερα κάνοντας τον μαυραγορίτη, καταληστεύοντας τις όποιες περιουσίες αλλά και τα απλά χρήσιμα αντικείμενα του κόσμου για ένα κομμάτι ψωμί.
Με την εγκατάσταση των Γερμανών στην Αθήνα , διορίζεται και κυβέρνηση συνεργατών τους (κυβέρνηση Τσολάκογλου) ενώ ταυτόχρονα σχηματίζεται στο Κάιρο εξόριστη Ελληνική κυβέρνηση.
Δειλά δειλά αρχίζουν να εμφανίζονται και οι πρώτες πράξεις αντίστασης με κορυφαίας ψυχολογικής σημασίας το κατέβασμα της σβάστικας από την Ακρόπολη από τους Γλέζο και Σάντα στα τέλη Μαΐου του ’41 μόλις ενάμιση μήνα από την εγκατάσταση των Γερμανών στην Αθήνα.
Οφείλω επίσης να τονίσω την μεγάλη αντίσταση που έδειξαν οι Κρητικοί οι οποίοι κράτησαν μέχρι τα τέλη Μαΐου τις δυνάμεις του άξονα με μεγάλες απώλειες για τους κατακτητές αλλά και πρωτοφανείς σφαγές και καταστροφές ολόκληρων χωριών ως αντίποινα από τους Ναζί. Η μάχη της Κρήτης ιστορικά καθυστέρησε κατά ένα περίπου μήνα την αποστολή επιπλέον χιτλερικών δυνάμεων εναντίον της Σοβ. Ένωσης, γεγονός που θεωρείται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη νίκη των Σοβιετικών.
(Παρά τη σημασία του γεγονότος, αυτό αποσιωπάται στις επίσημες «ιστορίες» της ΕΣΣΔ, όπως και η συμμετοχή γενικά των ελληνικών δυνάμεων στην αντίσταση, ίσως γιατί τελικά η Ελλάδα κατέληξε στο αντίπαλο στρατόπεδο)
Από το Σεπτέμβριο του 1941 μικρές ομάδες αντίστασης δημιουργούνται στην Αθήνα. Είναι φυσική εξέλιξη του δύσκολου χειμώνα που έρχεται για τους κατοίκους των πόλεων (στην επαρχία η ανεύρεση τροφής είναι λιγότερο δύσκολη και η επιβίωση πιο εύκολη).
Εμφανίζονται ακόμη οι «σαλταδόροι», ριψοκίνδυνοι νέοι συνήθως, που σαλτάρουν στα γερμανικά καμιόνια με τρόφιμα και πετάνε στους συνεργούς τους τρόφιμα .
Δεν θα αναφέρω τις μικρές αντιστασιακές οργανώσεις που δημιουργήθηκαν με εξαίρεση την ΠΕΑΝ του Κ. Περρίκου με κεντρώο προφίλ, μέλη της οποίας ανατίναξαν τα γραφεία της φασιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ. Ο Περρίκος αργότερα πιάστηκε από τους Γερμανούς και εκτελέστηκε.
Η ΠΕΑΝ στη διάρκεια των Δεκεμβριανών του 1944 πήρε το μέρος των Άγγλων και των κυβερνητικών.
Συνεχίζεται…

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ...

Μέγιστη έπληξη ένιωσαν οι νοικοκυραίοι από το τραγικό περιστατικό στη σχολή του ΟΑΕΔ στου Ρέντη.
Φίλοι μου ήταν αναμενόμενο. Από τη μια ο μιμητισμός, από την άλλη η απελπισία, η κουρελιασμένη ζωή και η φτώχια.
Εγώ δεν ένιωσα καμμιά έπληξη. Τα χειρότερα είναι μπροστά.
Κι όταν το πιστόλι θα το κρατάει ο σαραντάρης ή ο πενηντάρης οικογενειάρχης μην νιώσετε πάλι έκπληξη. Ο άνθρωπος που δεν μπορεί πλέον να ζήσει την οικογένειά του, που δεν μπορεί να σπουδάσει τα παιδιά του, που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις καθημερινές του ανάγκες, δεν έχει πολλά να χάσει. Το ότι η κοινωνία μας ακολουθεί κατά πόδας την Αμερικανική (american dream) δεν είναι τυχαίο. Το ότι η ελπίδα έχει χαθεί, το ότι η πολιτική έχει πλέον απογοητεύσει, ξέρετε που οδηγεί;
Από τη μία στην τυφλή βία και από την άλλη στο φασισμό.
Ας ξανασκεφτούμε λοιπόν πάλι τη δομή της κοινωνίας και του κοινωνικού κράτους πριν είναι απελπιστικά αργά...

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ...

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος ρε φίλε από τότε που αποφάσισες να φύγεις.
Τουλάχιστον ελπίζω να περνάς καλά εκεί πάνω. Η ΠΑΟΚάρα σου πάντως πάει καλά φέτος.
Ελπίζω να τα βλέπεις κι εσύ...
Τίποτα άλλο.