ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ...


Συμπληρώθηκαν 64 χρόνια από το θάνατο του Άρη Βελουχιώτη κατά κόσμον Θανάση Κλάρα.

Γιός αστικής οικογένειας ο Θανάσης εγκατέλειψε το χωριό του στη Λαμία για να σπουδάσει στην Αθήνα μιας και η οικογένειά του είχε τους πόρους. Γρήγορα όμως τον κέρδισαν οι νέες ιδέες που έφερνε η Ρώσσικη επανάσταση του 1917.

Δεν άργησε να οργανωθεί στο ΚΚΕ και να ανέβει τα σκαλιά της ιεραρχίας. Στον ελληνοιταλικό πόλεμο πολέμησε ως λοχαγός του πυροβολικού, τίτλο που διατηρούσε και στην έναρξη της αντίστασης. Μάλιστα όταν η ομάδα του εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ευρυτανία παρουσιάστηκε στους χωρικούς με αυτόν τον τίτλο.

Ο Άρης Βελουχιώτης έγινε ο ηγέτης και η προσωποποίηση του Ε.Λ.Α.Σ. του στρατιωτικού τμήματος του ΕΑΜ.

Η συμμετοχή του τμήματός του στην ανατίναξη της γέφυρας του γοργοποτάμου ήταν καθοριστική ενώ άπειρες ήταν οι μάχες που έδωσαν τα τμήματα του ΕΛΑΣ με ιταλούς και γερμανούς κατακτητές. Το άγριο πρόσωπο του Άρη γνώρισαν και οι ντόπιοι συνεργάτες των κατακτητών. Το 1943 εγκαταστάθηκε στην Ευρυτανία η κυβέρνηση του βουνού στο πρώτο ελεύθερο τμήμα της Ελλάδας.

Μετά την απελευθέρωση και την μάχη της Αθήνας (Δεκεμβριανά) η ηγεσία του ΚΚΕ ηττημένη πλέον, δέχτηκε την συμφωνία της Βάρκιζας για παράδοση των όπλων των ανταρτικών ομάδων, κάτι που δεν έγινε δεκτό από τον Άρη που αντέδρασε σε πολύ έντονο ύφος.

Το γεγονός αυτό ώθησε την ηγεσία του ΚΚΕ στην διαγραφή του Άρη Βελουχιώτη και τον χαρακτηρισμό του με δεκάδες "κοσμητικά" και υποτιμητικά επίθετα. Η ανακοίνωση της διαγραφής του δημοσιεύτηκε στο "Ριζοσπάστη" την ημέρα του θανάτου του Άρη. Τα τάγματα ασφαλείας κυνηγούσαν παντού το τμήμα του Άρη και κατάφεραν να τον εγκλωβίσουν. Ο Άρης και το πρωτοπαλλίκαρό του αποφάσισαν να δώσουν μόνοι τους τέλος στη ζωή τους, μιας και δεν ήθελαν με κανέναν τρόπο να πέσουν στα χέρια των διωκτών τους.

Οι παρακρατικοί έκοψαν τα κεφάλια τους και τα ανέρτησαν σε φανοστάτες στα Τρίκαλα, προς "γνώσιν και συμμόρφωσιν".

Ο Άρης Βελουχιώτης είναι το διαχρονικό σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης ασχέτως αν τελικά διώχθηκε και συκοφαντήθηκε από εχθρούς και φίλους. Η "μαγεία" που ασκούσε η μορφή του και τα λόγια του ήταν απαράμιλλα ενώ οι ηγετικές του ικανότητες δεν αμφισβητούνται πλέον ούτε από τους χειρότερους εχθρούς του. Παράλληλα είχε το χάρισμα να βλέπει μπροστά και πολλές φορές ήρθε σε σύγκρουση με τους συντρόφους του σε θέματα πολιτικής και στρατηγικής. Παρόλα αυτά επαληθεύτηκε το ένστικτό του όταν έλεγε ότι οι ΄Αγγλοι θα'ναι οι πιο σκληροί κατακτητές μετά την απελευθέρωση, ενώ ερωτηματικά προκαλεί η απόφαση του ΚΚΕ να μην ρίξει στη μάχη της Αθήνας τον ΕΛΑΣ με τον Άρη, στέλνοντάς τον μάλιστα για εκκαθαρίσεις στην Ήπειρο...

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ...

Εντάξει το ομολογώ, δεν ήταν δα και το όνειρό μου να γίνω αστυνομικός. Μάλιστα απέρριψα και τη στρατιωτική ιατρική μιας και ιδεολογικά δεν μπορούσα να μπω στην ιδέα του στρατού με τις προεκτάσεις του. (Ασχέτως αν τώρα θα το έκανα μάλλον εύκολα, άλλωστε και στο στρατό ήταν πολύ απλά όλα...)
Δεν είμαι λοιπόν από αυτούς που εύκολα ξεστομίζουν κάτι για την "συμπαθή τάξη των ένστολων".
Από κει όμως μέχρι του να εκτελείται κάποιος αστυνομικός με τέτοιο τρόπο, με 20 σφαίρες, αυτό δεν αντέχεται. Όπως δεν αντέχεται άλλο αυτή η καραμέλα της τρομοκρατίας.
Όλα τώρα τελευταία σε ένα μόνο οδηγούν. Την τρομοκράτηση του κόσμου. Το περαιτέρω κλείσιμο στο καβούκι, την περαιτέρω αποξένωση. Το να φοβάσαι να μιλήσεις στον διπλανό σου, να μην ασχολείσαι με τίποτα παρά μόνο με τον εαυτόσ ου και τη δουλειά σου.
Σαν να ακούω τη μάνα μου ένα πράμα δηλαδή...
-Εσύ παιδί μου να κοιτάς τη δουλειά σου.
- Εσύ θα σώσεις τον κόσμο;
- Εσύ θα αλλάξεις τα πράγματα;
- Γεμίσαμε ξένους! Τί θα γίνουμε;;

Ανακαλύψαμε και τους λαθρομετανάστες τώρα τελευταία. Εδώ και 17 χρόνια μπαίνουν και βγαίνουν στη χώρα μας, μόλις ο Καρατζαφέρης πήρε 7% τότε τους ανακαλύψαμε.
Ένα πέπλο φόβου απλώνεται σ'αυτή την έρημη πόλη την γεννέτηρα της Δημοκρατίας.
Εξυπηρετεί πάντα ο φόβος τους έχοντες εξουσία. Ακόμη και στις θρησκείες ο φόβος προβάλλει για να συνετίσει τους πιστούς! (Χωρίς να σημαίνει ότι οι ιδρυτές των θρησκειών πρέσβευαν το φόβο- αντιθέτως). Όμως πολλές φορές ο "θεός" παρουσιάζεται ως τιμωρός και εκδικητής.

Όταν και οι λαοί βράζουν από αγανάκτηση και οργή, μόνο ο φόβος και η τρομοκρατία μπορούν να παίξουν ένα ρόλο.
Να το πω ευθέως γιατί δεν το αντέχω. Δεν πιστεύω σε τρομοκράτες τόσο μα τόσο τυφλούς και αιμοβόρους! Ακόμη κι αυτή η 17η Νοέμβρη τα πρώτα χρόνια της είχε στόχους που σιωπηλά είχαν την "αποδοχή" μεγάλου μέρους του λαού, όσο κι αν κανείς δεν έχει διακίωμα να αφαιρεί μια ζωή.

Εδώ όμως στην εκτέλεση του αστυνομικού πατέρα ενός μικρού παιδιού, ποιός "επαναστάτης" είναι σύμφωνος;;;

Λοιπόν μάγκες κόψτε την πλάκα! Βγάλτε την κουκούλα και πείτε μας τί θέλετε, ποιοί σας κατευθύνουν, που αποσκοπείτε;

Αυτή τη φορά κανείς δεν είναι μαζί σας. Ο κόσμος έχει ξυπνήσει όσο κι αν θα θέλατε να κοιμάται ακόμη.
Κι όσο για τους λαθρομετανάστες, το θέμα είναι ευρωπαικό και καλά είναι να το λύσουμε μαζί με την Ε.Ε. Καρατζαφέρικες μέθοδοι να τις ξεχάσετε! Ανθρώπους έχετε απέναντί σας που πεινάνε! Κι όταν κάποιος πεινάει δεν μπορεί να καταλάβει ούτε τί σημαίνει suv, ούτε spa, ούτε gourme! Καταλάβατε νεοέλληνες;;;

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

ΕΥΡΩ (ΕΘΝΙΚΕΣ) ΕΚΛΟΓΕΣ...

Θα μου ήταν πολύ δύσκολο να μην σχολιάσω αυτό το αποτέλεσμα των εκλογών...
Αυτές οι ευρωεκλογές είχαν πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
1. Προηγούνται των εθνικών εκλογών και δεν ακολουθούν όπως το 2004. Άρα αυτοί που πήγαν να ψηφίσουν δεν ήταν τόσο χαλαροί όσο το 2004 που είχαν προηγηθεί οι εθνικές εκλογές με τη μεγάλη νίκη της ΝΔ.
2. Πάρα πολύ μεγάλο μέρος του 47% της αποχής απείχαν συνειδητά. Το υπολογίζω στους μισούς περίπου. Νιώσαν ότι έτσι δίνουν μήνυμα σε όλους ότι σας βαρεθήκαμε, δεν σπαταλάμε για σας ούτε ένα μπάνιο, ούτε μια ώρα από την κυριακή μας. Επίσης κανείς σας δεν μπορεί να με πείσει ότι θα κάνει κάτι για το λαό.
Όλο αυτό το σκηνικό έχει μια δόση εκδίκησης, από την άλλη δημιουργεί ερωτήματα για όσους θέλουν να λέγονται πολίτες και μέλη της κοινωνίας.
Το πρώτο από τα ερωτήματα έχει να κάνει με την πίστη ή όχι στην "δημοκρατία" όπως εκφράζεται σήμερα από τα κόμματα, τη βουλή, τη δικαστική εξουσία και τους θεσμούς γενικότερα.
Ένα λοιπόν τμήμα αυτού του κόσμου απαντά με ένα όχι σ'αυτό. Δεν εκφράζεται πλέον από το πολιτικό σύστημα. Αδιαφορεί παρόλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του σε πολλούς τομείς.
Είναι πρόταση η αποχή; Σίγουρα δεν είναι σαφής πρόταση, είναι όμως μήνυμα έντονο σε όλους, δηλαδή "κύριοι αλλάξτε, σοβαρευτείτε, δώστε σημασία στον κόσμο, γιατί σε λίγο θα παίζετε μόνοι σας".
3. Ένα 10% αυτών που ψήφισαν δεν επέλεξαν γνωστό κόμμα του κοινοβουλίου. Κι αυτό είναι ένα ακόμη σημείο προσοχής. Βέβαια σε εθνικές εκλογές κάποιο κομμάτι από αυτούς θα γυρίσει πάλι στους γνωστούς σχηματισμούς αλλά κι αυτό είναι ένα σημείο.

4. Η κυβέρνηση έχασε μεγάλο μέρος των δυνάμεών της αλλά και αρκετοί από αυτούς που ξαναψήφισαν ΝΔ το έκαναν με κρύα καρδιά. Αυτός ο κόσμος αν η κατάσταση συνεχιστεί έτσι έχει τάση φυγής, βλέποντας και το ΠΑΣΟΚ να ανεβαίνει.

5. Η διαχείρηση της νίκης από το ΠΑΣΟΚ είναι ένα θέμα. Αν οι τόνοι μείνουν χαμηλοί όπως έκανε ο πρόεδρός του έχει ελπίδες επανόδου. Αν υπάρξουν κορώνες αυτοδυναμίας (βλ. Βενιζέλος) τότε προβληματισμός θα υπάρξει στην πλευρά των μετριοπαθών κεντρώων που συνήθως βγάζουν κυβέρνηση.

6. Όσο δεν υπάρχει καμμιά πολιτική για τη μετανάστευση και τη δημόσια ασφάλεια, χωρίς ρατσισμό αλλά με αποφασιστικότητα, τόσο ο ΛΑΟΣ θα ανεβαίνει. Ίσως σε εθνικές εκλογές να πέσει λίγο αλλά έχει πλέον μια δυναμική και όσο το διαχειρίζεται με ηρεμία χωρίς ιδιαίτερες ρατσιστικές κορώνες, τόσο θα συγκρατεί δυνάμεις και θα ανεβαίνει.

7. Το ΚΚΕ δείχνει τάσεις σταθερότητας σε ένα άκρως αντικομμουνιστικό περιβάλλον πανευρωπαΐκά. Όσο όμως δεν αλλάζει το λόγο του ως προς το ύφος, τόσο θα δυσκολεύεται να κάνει άλματα. Όσο κι αν το αρνούνται στον Περισσό το στυλ και το ύφος μιας κουβέντας παίζει ρόλο ειδικά σε νέους ανθρώπους που δεν έχουν γνωρίσει ψυχρό πόλεμο και Σοβ. Ένωση... Η ιστορία ενός κόμματος δεν αρκεί για να τραβά νέα πρόσωπα. Χρειάζεται παρόν που να γίνεται ταυτόχρονα και κατανοητό.

8. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μεγάλος χαμένος. Δεν κατάφερε να κεφαλοποιήσει ούτε μισό τοις εκατό από τους πρόσκαιρους υποστηρικτές του μετά το φαινόμενο Τσίπρα και τους αγώνες για το άρθρο 16 και τα γεγονότα του Δεκέμβρη. Αυτή η θολούρα που εκπέμπει ο λόγος του, οι άπειρες συνιστώσες με τις διαφορετικές απόψεις, τελικά απέτρεψαν αρκετούς από την κάλπη του.

9. Για τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ εκτιμώ ότι σε εθνικές εκλογές δεν θα αντέξουν. Κάποιο ποσοστό ήταν ψήφος διαμαρτυρίας που δυνητικά θα επιστρέψει στις στρούγγες.

Υ.Γ. Έχω φίλους νέους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται στο κέντρο της Αθήνας. Δεν είναι τυχαίο που στρέφονται στο ΛΑΟΣ. Ας το δουν αυτό όλοι οι υπόλοιποι...