ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Κυριακή 25 Μαΐου 2008

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΤΣΕΝΑΪ Ή ΟΝΤΙ ΤΣΕΝΙ;;


Οι περισσότεροι θα τον θυμάστε, ήταν το πρόσωπο της χρονιάς το 2001, όταν έπρεπε να κρατήσει την σημαία στην μαθητική παρέλαση.

Με αφορμή μια συνέντευξη στον "Ταχυδρομο" των ΝΕΩΝ το Σάββατο στον δημοσιογράφο Γιάννη Παπαδόπουλο*** θα'θελα να γράψω λίγες σκέψεις.

Ο νεαρός φοιτητής Ιατρικής πλέον Οδυσσέας Τσενάι δηλώνει πολίτης του κόσμου. Στην Αμερική (Πανεπιστήμιο Βοστώνης) όπου σπουδάζει, δεν μπορούν να κατανοήσουν ούτε την ιστορία με τη σημαία ούτε τα πανηγύρια που διοργανώνουμε με αφορμή διάφορα εθνικοπατριωτικά.
Επίσης δήλωσε κατηγορηματικά ότι είναι τουλάχιστον αστειότητες τα περί ίδρυσης κόμματος αλβανοφόνων όταν επιστρέψει, όπως έγραψαν "συνάδελφοι" bloggers. Βλέπετε η συκοφαντία ακόμη και όταν κάποιος λείπει πλέον είναι προνόμιο του λαού μας του "καθαρού"!

Από την άλλη δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με αίσχη τύπου Αμαλιάδας όπου οι Πακιστανοί στοιβάζονται σαν ζώα, αμοίβονται μαύρα 23 ευρώ το 12ωρο, και άλλα τέτοια.

Είμαστε αυτοί που φέρνουμε Αλβανούς στα χωράφια μας, και μετά τους "δίνουμε" στην αστυνομία για να γλυτώσουμε τα μεροκάματα.

Ο Οδυσσέας Τσενάι θα μπορούσε να είναι ένας πρεσβευτής της Ελλάδας στο εξωτερικό. Δεν τον αφήσαμε όμως... Με πρώτο το Νομάρχη και τον Μητροπολίτη αρχίσαμε να λιθοβολούμε.

Ευτυχώς δεν καταφέραμε να τον κάνουμε να μας μισήσει. Αντιθέτως θεωρεί εαυτόν "Αλβανό από την Ελλάδα". Αύριο ένας άξιος ογκολόγος, μπορεί να μας κουράρει σε κάποιο νοσοκομείο της Αμερικής που θα καταφύγουμε για θεραπεία. Τότε είμαι σίγουρος ότι δεν θα μας πειράζει καθόλου η εθνικότητα ή η θρησκεία του.

Αν μάθουμε να είμαστε πιο ανεκτικοί με το διαφορετικό ίσως καταφέρουμε να κρατάμε και εντός συνόρων άξιους ανθρώπους που θα προσφέρουν στην πατρίδα με όλες τις δυνάμεις τους. Γιατί πάνω από πατρίδες, θρησκείες και χρώματα είναι ο άνθρωπος.


*** δεν έχει σχέση με τον γνωστό δημοσιογράφο που λέει ειδήσεις στον alpha και παλιότερα στον ant1

Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ!!! ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΠΕΖΟΥΣ!!!


Εκδήλωση με θέμα "Πεζός σε απόγνωση" διοργανώνει η Ένωσή μας το Σάββατο 24 Μαΐου στις 12.00 το μεσημέρι στην Πλατεία Αριστοτέλους, για να συζητήσουμε, να προβληματιστούμε, να διαμαρτυρηθούμε, να καταθέσουμε τις απόψεις μας, να μοιράσουμε φυλλάδια και να προτείνουμε δράσεις για την απελπιστική κατάσταση που επικρατεί στα πεζοδρόμια και στους πεζοδρόμους της πόλης μας.
Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί με δρώμενα και με μουσική από το pop rock συγκρότημα "Three on the road".
ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΡΕ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ....
ΟΤΑΝ ΚΛΕΙΝΕΤΕ ΕΝΑ ΠΑΡΚΙΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ Ή ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΧΑΡΤΙ ΜΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΑΣ ΣΤΟ ΠΑΡΜΠΡΙΖ ΣΑΣ. ΟΥΤΕ ΩΡΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΟΡΝΑΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΟΥΤΕ ΚΑΛΟ ΣΕ ΕΣΑΣ ΚΑΝΕΙ Ο ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ'ΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΒΓΟΥΝ Ή ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΡΚΙΝ....

Δευτέρα 19 Μαΐου 2008

ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ;;;


Από μικρός είχα μια έμφυτη τάση να μιλάω. Πολλοί ήταν αυτοί που με συμβούλευαν να μην λέω τα πάντα. Ξέρετε όλοι αυτοί που "ποτέ δεν στήριξαν" πρόσωπα και καταστάσεις αλλά τελικά τα πρόσωπα και οι καταστάσεις υπερίσχυαν και διαιωνίζονταν.

Υπήρχε και μια τάση διπλωματικότητας αλλά αυτό δεν εμπόδιζε να λέω κάποια πράγματα έστω και κατάλληλα καμουφλαρισμένα. Αυτοί που έπρεπε να λαμβάνουν το μήνυμα ήξεραν...

Σήμερα βλέπω όλο και περισσότερους να σωπαίνουν, να χαμηλώνουν τα φτερά, να αποδέχονται έτσι άνευ όρων όσα μας επιβάλλουν. Και μόνο κάποιοι νέοι έχουν μείνει να την παλεύουν. Συνήθως είναι μέσα στα πανεπιστήμια και δίνουν τον αγώνα τους.

Δεν αντιλέγω ότι ο άνθρωπος έχει εκμαυλιστεί σήμερα στο κυνήγι της πλαστής ευτυχίας της άκρατης κατανάλωσης του "μη αύριο". Δεν μπορώ όμως να μην αντιδρώ όταν καταθέτουμε τα όπλα έτσι χωρίς καν τον αγώνα της τιμής. Μπορεί το παιχνίδι να είναι στημένο (κι από πριν ξεπουλημένο), μπορεί οι δυνατοί του κόσμου να σχεδιάζουν ήδη τη ζωή 10 χρόνια μετά, όμως δεν μπορώ να δέχομαι τα πάντα χωρίς απάντηση, επειδή έτσι τα περνάνε οι διάφοροι καλοί παπαγάλοι.

Τελευταίο σύμπτωμα ανευ όρων αποδοχής η κουβέντα για την ακρίβεια στη χώρα που ούτε λίγο ούτε πολύ έχει στραφεί στις ευθύνες των καταναλωτών και μόνο. Ας μην αγοράζουν για να δουν τί θα πάθουν οι κερδοσκόποι. Ξέρουν όμως ότι αυτό δεν γίνεται. Είναι σαν τις ημέρες χωρίς αυτοκίνητο ή χωρίς κάπνισμα. Σκέτες ηλιθιότητες!

Αν δεν αλλάξει ο κόσμος πραγματικά τις συνήθειές του είναι δυνατό να αλλάξει την κατάσταση μια ημέρα μπουκοτάζ; Δεν μασάνε οι εταιρείες από τέτοια. Μας έχουν καλά δεμένους στο άρμα της κατανάλωσης και βρίσκουν πολλούς υποστηρικτές στα λεγόμενά τους.

Κάποιοι λένε:

Το κράτος δεν μπορεί να επέμβει στις τιμές, δεν έχουμε κομμουνιστικό σύστημα, έχουμε ελεύθερη αγορά. Σύμφωνοι. Γιατί όμως τότε το κράτος επιδοτεί την "ελεύθερη αγορά" με κάθε είδους αναπτυξιακούς νόμους, θαλασσοδάνεια, ωράρια εξόντωσης, ανασφάλιστη εργασία;;

Δεν θα'πρεπε το κράτος που τελικά χαρίζει στις εταιρείες τρελλά ποσά (βλ. άρθρο 44 όπου μπήκε και η ομάδα μου η ΑΕΚ) να έρχεται σε συμφωνίες αν μη τι άλλο μιας λογικής τιμών που να μην εξαθλιώνει;;

Και αν αυτό δεν είναι εφικτό γιατί να μην βοηθούνται οι επιχειρήσεις που κρατούν τις τιμές;

Μην μου πείτε για κρατικό παρεμβατισμό γιατί τί είναι τότε η επιχορήγηση εταιρειών με μεγάλους προυπολογισμούς αλλά όχι μικρών;;

Υπάρχει ένα πρόγραμμα που βοηθά ιατρεία με προυπολογισμό επένδυσης άνω των 100.000 ευρώ, αλλά όχι αυτά με 30.000. Ποιός βοηθιέται έτσι; Ο νέος που προσπαθεί να ορθοποδήσει ή ο μεγάλος που ήδη έχει στήσει μια φάμπρικα παροχής υπηρεσιών;

Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν πολλά στην αγορά και είναι προφανές ότι το κράτος παρεμβαίνει εκεί που θέλει. Και ως επί το πλείστον ευνοημένοι είναι οι μεγάλοι, αυτοί που ανεβάζουν τις τιμές ασύστολα επικαλούμενοι διάφορα κόστη και μετακυλίοντας πάντα οποιαδήποτε αύξηση κόστους στον τελικό καταναλωτή ξεχνώντας φυσικά να τις επαναφέρουν αν το κόστος μειωθεί.(βλ. πετρέλαιο)

Ο νεοέλληνας φταίει σε πολλά. Άφησε τα χωριά και τα προιόντα του για μια δουλειά 700 ευρώ στη μεγαλούπολη και στον τόπο του τώρα θησαυρίζουν κάποιοι σύγχρονοι δουλέμποροι που εκμεταλεύονται αλβανούς, πακιστανούς κλπ για 23 ευρώ τη μέρα μεροκάματο. Η πλάκα είναι ότι όλοι αυτοί είναι εναντίον των μεταναστών. ΧΑ,ΧΑ,ΧΑ!

Ο νεοέλληνας το πρώτο που κάνει όταν πιάνει δουλειά είναι να παραγγείλει αυτοκίνητο με 72 δόσεις, και να βάζει full extra 3000 ευρώ ακόμη. Παίρνει καταναλωτικό δάνειο για διακοπές και αγοράζει σπίτι με δάνειο ίσο με την εμπορική αξία του ακινήτου.

Για το αύριο έχει ο θεός(και οι τράπεζες...)

Διαμαρτύρεται για την τιμή της βενζίνης αλλά βάζει μόνο super αμόλυβδη που κάπου διάβασα ότι δεν υπάρχει αλλού στην ευρώπη.

Ο νεοέλληνας πληρώνει 4 ευρώ (1360 δραχμές) για εφημερίδα μαζεύοντας cd και dvd που σπάνια θα δει ή θα ακούσει.

Ο νεοέλληνας είναι επενδυτής του χρηματιστηρίου. Χωρίς ιδέα από οικονομία "επενδύει" στο χρηματιστήριο και βρίζει για την κατρακύλα.

Πολλά θα μπορούσα να αναφέρω ακόμη. Όμως σ'όλα αυτά υπάρχει και μια ευθύνη του κράτους! Είτε το θέλουμε είτε όχι το κράτος οφείλει να προστατεύει τον πολίτη και όχι να τον ωθεί στην καταστροφή. Οφείλει να ενημερώνει σωστά και να προειδοποιεί για τους πιθανούς κινδύνους. Γιατί αν αυτό το αφήνουμε στις ίδιες τις επιχειρήσεις,τράπεζες κλπ ζήτω που καήκαμε!

Θα μου πει κάποιος δηλαδή θες να παίρνει το κράτος από το χεράκι τον καθένα που δεν έχει μυαλό;; Όχι ακριβώς, θέλω όμως να τον προστατεύει και να τον ενημερώνει. Αυτός ο ρόλος του κράτους δεν αντίκειται στην "ελεύθερη αγορά".

Μπορεί να είμαι αντίθετος σ'αυτή τη μορφή οικονομίας αλλά αφού θεωρητικά την εγκρίνουν οι πιο πολλοί το σέβομαι αλλά έχω και το δικαίωμα να ζητώ προστασία και ενημέρωση.

Για να τελειώσω αυτή την ανάρτηση που ίσως κούρασε, ένα τραγούδι του Ψαρονίκου (Ν. Ξυλούρη) σε ποίηση Κώστα Βάρναλη,με τίτλο "Πώς να σωπάσω".

Είναι ένα κομμάτι που ακούω πολλές φορές όταν πιέζομαι να μην φωνάξω για κάποια πράγματα...



Πώς να Σωπάσω

Πως να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου.
Ο ουρανός δικός μου
κι η θάλασσα στα μέτρα μου.

Πως να με κάνουν να τον δώ
τον ήλιο με άλλα μάτια.
Στα ηλιοσκαλοπάτια μ'έμαθε
η μάνα μου να ζώ.

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποιά γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά...

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ...


Δεν ξέρω αν κάποιες φορές θέλετε να τραγουδήσετε κάτι έτσι χωρίς λόγο...


Εγώ το αφιερώνω σε όλους όσους κάποτε απελπίστηκαν για μια αγάπη...




ΚΑΝΕ ΥΠΟΜΟΝΗ


Μην απελπίζεσαι και δεν θ’ αργήσει,


Κοντά σου θα ’ρθει μια χαραυγή,


Καινούργια αγάπη να σου χαρίσει


Κάνε λιγάκι υπομονή.




Δίωξε τα σύννεφα απ’ την καρδιά σου


Και μες στο κλάμα μην ξαγρυπνάς.


Τι κι αν δεν βρίσκεται στην αγκαλιά σου


Θα ’ρθει μια μέρα μην το ξεχνάς.




Γλυκοχαράματα θα σε ξυπνήσει


Κι ο έρωτάς σας θα αναστηθεί.


Καινούργια αγάπη θα σου ζητήσει


Κάνε λιγάκι υπομονή