ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΗ-ΛΙΑ... (Κύπρος 1974)


Εκεί που σταματά η λογική...

Η λογική των στρατιωτικών το 1974 ήταν απλή!

Όταν ο μικρός αδελφός δεν υπακούει εμάς,τον μεγάλο αδελφό, του επιβάλλουμε με τη βία την άποψή μας που ντε φάκτο θεωρούμε εμείς σωστή!


"Ένωση" δεν είναι μόνο η ΑΕΚ...

Το κυπριακό θέμα είχε βαθιές και πολύπλοκες ρίζες. Από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Κυπρίων 1955-1959 και μετά, κυριαρχούσε στην ατζέντα της Ελλάδας και της Κύπρου το αίτημα της «Ένωσης».

Διαδηλώσεις επί διαδηλώσεων στην Αθήνα με κυρίαρχο αίτημα την «Ένωση» της Κύπρου με την μητέρα πατρίδα την Ελλάδα. Επεισόδια, τραυματίες, νεκροί. Φυσικά μέσα στο όλο πλαίσιο εμπλεκόταν η Αγγλία από τη μια και η Τουρκία από την άλλη.

Η απελευθέρωση της Κύπρου, οδήγησε στη δημιουργία του ανεξάρτητου Κυπριακού κράτους απογοητεύοντας μεγάλη μερίδα τόσο Ελλήνων όσο και Κυπρίων που επιθυμούσαν την Ένωση.

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε πει τότε ότι το επιθυμητό μερικές φορές δεν είναι και εφικτό, ειδικά όταν εμπλέκονται και άλλοι παράγοντες στο θέμα. Η ανεξαρτησία πάντως της Νήσου ήταν μια νίκη του Ελληνισμού.


Ο μοιραίος παίκτης...

Το μοιραίο πρόσωπο στην ιστορία της Κύπρου είναι ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας-Διγενής. Παλιός στρατιωτικός, μέλος της οργάνωσης Χ επί κατοχής, (καθαρά αντικομουνιστική οργάνωση, προσκείμενη στον εξόριστο βασιλιά), ανέλαβε την ηγεσία της Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) και κατάφερε να δημιουργήσει το θρύλο του ανίκητου στις μάχες με τις Αγγλικές δυνάμεις που έφτασαν και τις 40.000 άνδρες στο νησί.

Μετά την ανεξαρτησία συνεργάστηκε με την κυβέρνηση του Γεωργ. Παπανδρέου, αλλά και με τη Χούντα των Συνταγματαρχών. Δημιούργησε επεισόδια με Τουρκοκυπρίους το 1967 το Νοέμβριο, θεωρώντας ότι πρέπει να εκκαθαρίσει τους Τουρκοκυπριακούς θύλακες, αναγκάζοντας την ίδια την Χούντα μετά τις αφόρητες πιέσεις Άγγλων και Τούρκων να τον «επιστρέψει» στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα η Χούντα αναγκάζεται να ανακαλέσει την Ελληνική Μεραρχία της Κύπρου που είχε στείλει η κυβέρνηση του Γεωργ. Παπανδρέου.

Πάραυτα μετέβη ξανά στην Κύπρο το 1971 και δημιούργησε την ΕΟΚΑ Β’, παράνομη στρατιωτική οργάνωση από Ελλαδίτες αξιωματικούς και Κυπρίους αντι-Μακαριακούς με σκοπό την πρόκληση επεισοδίων και τελική κατάληξη την ανατροπή του Μακαρίου.

Ο θάνατος τον προλαβαίνει τον Ιανουάριο του 1974, οπότε την συνέχεια του σκοπού αναλαμβάνει η Χούντα του Ιωαννίδη με τον στρατηγό Γεωργίτση που αντικαθιστά με δόλο τον στρατηγό Ντενίση που είχε μέχρι τότε την ευθύνη για την εθνική φρουρά που υπήρχε στην Κύπρο.


Το πραξικόπημα

Η συνέχεια γνωστή: Επίθεση κατά του Προεδρικού Μεγάρου στις 15 Ιουλίου με σκοπό την ανατροπή του Μακαρίου, ενώ φαίνεται και από τις καταθέσεις των πρωταιτίων ότι δεν υπήρξε σαφής εντολή εκτέλεσης του Μακαρίου, ο οποίος τελικά διέφυγε στο Λονδίνο, μέσω Μάλτας με τη βοήθεια των Άγγλων.

Νέος Πρόεδρος ανέλαβε ο Κύπριος Νίκος Σαμψών, ο πρόεδρος των 9 ημερών, παλιός φίλος του Μακαρίου, που όμως διαφώνησε μαζί του με αφορμή την Ένωση της Ελλάδος με την Κύπρο και τις θέσεις που είχε ο Μακάριος ιδιαίτερα μετά το 1971.


Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί...

Η Χούντα είχε ήδη ανοίξει την πόρτα στους Τούρκους, όσο κι αν ο Ιωαννίδης πίστευε (είχε λέει διαβεβαιώσεις από τη CIA) ότι οι Τούρκοι δεν θα επενέβαιναν. Τελικά οι Τούρκοι μπήκαν στο νησί κι η ημερομηνία έγραφε 20 Ιουλίου 1974 ανήμερα του Αη-Λιά!

Άλλωστε οι Αμερικανοί ήθελαν να ξεμπλέξουν με τον Μακάριο που φλέρταρε με το κίνημα των αδεσμεύτων χωρών ενώ έκλεινε και το μάτι στον ανατολικό συνασπισμό με τον εξοπλισμό με Τσεχοσλοβακικά όπλα του «Επικουρικού σώματος» ένα σώμα πιστών του, που δημιούργησε για την προστασία του από τη Χούντα που είχε ήδη κάνει 3 απόπειρες εναντίον του.


Η γελοία επιστράτευση...

Η Χούντα επιχείρησε στον πανικό της γενική επιστράτευση στις 21 Ιουλίου όπου όμως αποδείχθηκε ότι η Χώρα ήταν εντελώς απροετοίμαστη για ένα γενικευμένο πόλεμο με την Τουρκία. Όσο κι αν κάποιοι ισχυρίζονται ότι μας σταμάτησαν οι Αμερικανοί κι ότι αν μας άφηναν θα κάναμε περίπατο στην Κωνσταντινούπολη, οι αρχηγοί των τριών όπλων της Χούντας ανέφεραν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα ουσιαστικό! Ακόμη και για μια αποστολή μιας Μεραρχίας στην Κύπρο, ζητούσαν περιθώριο 6 ημερών. Όταν πλέον οι Τούρκοι είχαν εδραιώσει την κυριαρχία στο Βόρειο τμήμα του νησιού.


Η ολοκλήρωση του έργου...

Η πολιτική κυβέρνηση που ανέλαβε στις 24 Ιουλίου υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και με μια καλά οργανωμένη Τουρκική διπλωματία, που βλέποντας την αδυναμία της Ελλάδος, και έχοντας τη στήριξη των ΗΠΑ που ήθελαν μια «οριστική λύση» στο Κυπριακό, ολοκλήρωσε στις 14 Αυγούστου του 1974 την διχοτόμηση του νησιού με την ολοκληρωτική κατάληψη του 38% του νησιού…

Δεν υπάρχουν σχόλια: