ΟΙ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ....

Πολλές φορές κάθομαι και αναρωτιέμαι:
Όλοι εμείς είμαστε πράγματι μια ιδιότυπη ράτσα ή είμαστε αυτό που οι άλλοι ονομάζουν «Οι Έλληνες»;
Πράγματι προσπαθώ να θυμηθώ κάποιες φορές που βρισκόμενοι όλοι μαζί σε παρέες και προσπαθώντας να κάνουμε μια εκτίμηση της κατάστασης στην Ελλάδα, δεν θίξαμε τα κακώς κείμενα αυτής της χώρας.
Αλήθεια ποιος από μας δεν έχει θίξει την ύπαρξη αυθαιρέτων κατασκευών οπουδήποτε στην Ελληνική επικράτεια; (άσχετα αν όλοι λίγο ως πολύ όλο και κάποια αυθαιρεσία έχουμε στα σπίτια μας (ιδίως τα εξοχικά)
Ποιος δεν καταράστηκε την άθλια συναλλαγή πολιτικών και ιδιοκτητών αυθαιρέτων;
Πότε σε σοβαρή κουβέντα δεν θίξαμε το αιώνιο πρόβλημα με το φακελάκι που πρέπει να δώσεις για να βρεις ένα κρεβάτι σε νοσοκομείο, όπου αν δεν έχεις γνωστό την «έβαψες»; Και πόσοι από μας δεν σιχτιρίσαμε το γιατρό που μας εκβίασε πριν την επέμβαση κάποιου δικού μας αλλά έλα που πέσαμε στην ανάγκη του;
Ποιος από μας όσο κακός οδηγός και να είναι δεν έχει εκνευριστεί με την μη παραχώρηση προτεραιότητας, με την τσαμπουκαλίδικη οδήγηση, με την πλήρη απουσία σεβασμού στον πεζό, στα καροτσάκια των παιδιών και των αναπήρων, την κατάληψη των πεζοδρομίων, το κορνάρισμα πριν καν ανάψει το πράσινο από τον επόμενο οδηγό, το κλείσιμο των πάρκινγκ, το σβήσιμο των κλήσεων;
Πόσοι από μας δεν απηύδησαν με την εξωφρενική καθυστέρηση, τρένων, λεωφορείων, τρόλεϊ, αεροπλάνων;
Πόσες φορές δεν βρίσαμε την «κίτρινη (ή μπλε διαλέξτε) φυλή» των ταξιτζήδων για την συμπεριφορά τους; Και είναι αυτοί που αντιδρούν στη φορολόγησή τους όπως όλοι οι υπόλοιποι, διεκδικώντας μια άτυπη φορολογική ασυλία χωρίς να λαμβάνουν υπ’όψιν τους ότι αν τελικά απελευθερωθεί το επάγγελμά τους θα μείνουν με την επένδυση στο χέρι (η άδεια του ταξί υπολογίζεται να πέσει στα 2500-3000 ευρώ από κοντά 200.000 ευρώ που έχει φτάσει σήμερα…
Πόσοι αλήθεια από μας δεν έχουν χαθεί ψάχνοντας μια οδό σε μια άγνωστη μας περιοχή επειδή δεν υπάρχει σήμανση στους δρόμους, ή γιατί μια οδός έχει τρεις διαφορετικές αριθμήσεις ανάλογα στο δήμο που αυτή υπάγεται;
Πόσες φορές δεν έχουμε γελάσει με τη μετάφραση στα Αγγλικά μιας πινακίδας; Και καλά εμείς κάτι πιάνουμε, οι επισκέπτες της χώρας μας όμως που δεν γνωρίζουν και που για αυτούς θεωρητικά έχει τοποθετηθεί η πινακίδα τι να υποθέσουν ακριβώς;
Πόσοι από εμάς δεν έχουν επισκεφτεί χωριά 10 μονίμων κατοίκων που όμως λειτουργούν 3 ή 4 ξενώνες πολυτελείας, μέχρι που συζητώντας μαθαίνεις για τα προγράμματα Leader (επιχορηγήσεις και από τους κουτόφραγκους) ,που με τις γνωστές υπερτιμολογήσεις όλοι γίνονται σε μια νύχτα ξενοδόχοι ,χωρίς κεφάλαια από την τσέπη τους, αλλά με μια καλή μίζα στον υπεύθυνο του προγράμματος, και ένα οικόπεδο από τον παππού τους αποκτούν ένα σύγχρονο ξενώνα προς εκμετάλλευση με 120-200 ευρώ το βράδι, που σε περιόδους αργιών δεν πέφτει καρφίτσα;;;
Πόσοι από μας δεν έχουμε πήξει σε ουρές δημόσιων υπηρεσιών γιατί ο υπάλληλος πίνει τον καφέ του, κάνει διάλλειμα ή έχει πεταχτεί για κάτι εξωτερικές δουλειές;
Πόσοι πηγαίνοντας σε δημόσια υπηρεσία μετά από αργία βρίσκουν άδεια γραφεία και μηδενική εξυπηρέτηση;
Πόσοι τρέμουν στην ιδέα να αρρωστήσουν Πάσχα, Χριστούγεννα, Δεκαπενταύγουστο, ή Σαββατοκύριακο;
Τέλος πόσοι από όσους έχουν ασχοληθεί με την νεότερη ιστορία μας δεν έχουν τρελαθεί με τις δίκαιες ή άδικες φαγωμάρες των Ελλήνων με κορυφαία από όλες τον εμφύλιο πόλεμο που στοίχησε σε νεκρούς πιο πολλούς νέους ανθρώπους κι από την κατοχή;
Βέβαια στο θέμα του εμφυλίου έχω τις δικές μου απόψεις όπως και ο καθένας μας, αλλά το αποτέλεσμα είναι ίδιο όπως και αν το διαβάσεις. (οι νεκροί είναι νεκροί)
Αυτά λοιπόν που ανέφερα είναι λίγα μόνο από όσα μας έχουν ταλαιπωρήσει και συνεχίζουν να μας ταλαιπωρούν στην καθημερινότητά μας.
Για να σας βγάλω τώρα λίγο από τα νερά σας και να σας ξενερώσω, όλα αυτά που ανέφερα ήταν μέσες άκρες κάποια από αυτά που ανέφερε το Γερμανικό περιοδικό Focus στο πρόσφατο «προσβλητικό» άρθρο του για την Ελλάδα…
Σαφώς και υπάρχουν και κάποια προσβλητικά στοιχεία, αλλά ας σκεφτούμε και λίγο ότι όλοι οι λαοί δεν έχουν την ίδια αίσθηση της «καλής ζωής»…
Έχω διαβάσει άπειρες φορές mails που αναφέρουν τους 20,30,40,100 λόγους που πρέπει να είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες. Δυστυχώς πλην ελάχιστων από αυτά που αναφέρονται στα mails δεν αισθάνομαι περήφανος που είμαι Έλληνας.
Γιατί ήρθε ο καιρός που οι κουτόφραγκοι ξύπνησαν και ζητάνε θυσίες από τους συνεχώς δανειζόμενους δηλαδή εμάς, που μετακυλίουμε τη ζωή μας στις πλάτες των επόμενων γενεών. Ναι, έχουμε υποθηκεύσει το μέλλον των παιδιών και των εγγονών μας κανονικά.
Και τώρα ξεσηκωνόμαστε πατριωτικά ζητώντας τις πολεμικές αποζημιώσεις από τους Γερμανούς και φόρο μετάδοσης Πολιτισμού από τους απολίτιστους που ήταν στα δέντρα όταν εμείς είχαμε πολιτισμό.
Έλα μου όμως που τώρα είμαστε εμείς στα δέντρα.
Αλήθεια ποιος άκουγε τότε (2004) τα περί μεγάλου χρέους που θα άφηνε η Ολυμπιάδα; Τους Έλληνες είχε συνεπάρει το μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός του αιώνα, και όλα τα άλλα ήταν ψιλά γράμματα…
Ποιος άκουγε τις ψύχραιμες φωνές περί των διακοποδανείων, εορτοδανείων κλπ; Ένας καταναλωτισμός σε βάρος του μέλλοντος και έχει ο Θεός της Ελλάδος. Αυτή ήταν η συμπεριφορά μας γενικά μέχρι τώρα.
Δεν θα παραλείψω τις μεγάλες ληστείες όλων των παρατάξεων με τα σκάνδαλα διαχρονικά, που έβαλαν μια κοτρόνα επίσης στη διόγκωση του χρέους.
Τελικά εκείνο που με ενοχλεί είναι η ψευδαίσθηση που βιώνουμε όλοι μας ότι το πάρτι δεν θα τελειώσει ποτέ και ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να μας τη λέει γιατί εμείς είμαστε οι «καπετάνιοι» του πλανήτη και κανείς δεν μπορεί να μας θίξει…
Όσο άδικα κι αν είναι μερικά σχόλια, μην ξεχνάμε ότι και μεις τα ίδια λέμε για τους μετανάστες για παράδειγμα που όπως λένε κάποιοι «μας έχουν επιβάλλει να τους ζούμε από το δικό μας πλούτο».
Μήπως κι εμείς είμαστε εκτός από «απατεώνες της Ευρώπης» και οι «Μετανάστες της Ευρώπης» που καλομάθαμε να ζούμε στην πλάτη των άλλων; (Η άποψη αυτή βέβαια δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο απλά την παραθέτω για όσους χρησιμοποιούν γελοία επιχειρήματα για τους μετανάστες)…
KALO KOURAGIO ΛΟΙΠΟΝ….