ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

ΟΧΙ ΠΑΛΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ....


Κανένας νοήμων άνθρωπος δεν θα φέρει αντίρρηση στην ευθύνη και των πολιτών για τα χάλια της Ελληνικής Οικονομίας.


Είναι γνωστό από χρόνια ότι ο μέσος Έλληνας έχει ξεφύγει σε συμπεριφορές που έβαζαν σε υποθήκη το μέλλον του ίδιου και των παιδιών του.


Με δανεικά συνεχώς και ολοένα περισσότερα, αποκτήσαμε όλοι καταναλωτικές συνήθειες και ένα βιοτικό επίπεδο πλαστό, στηριγμένο στο ξένο χρήμα.


Την ίδια ακριβώς συμπεριφορά επιδείκνυε και το κράτος. Αθρώες προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων, γιγάντωση του δημόσιου τομέα, κρατικές εταιρείες (ΔΕΚΟ) με χιλιάδες υπαλλήλους και δεκάδες συμβούλους και παρασυμβούλους που αρμέγαν τις κρατικές επιχορηγήσεις ενώ ταυτόχρονα οδηγούσαν τις επιχειρήσεις στην υπερχρέωση. Τραγικό παράδειγμα ο ΟΣΕ, μια ΔΕΚΟ που θα μπορούσε να είναι κερδοφόρα και ανταγωνιστική, δεδομένης της αγάπης του Έλληνα στο σιδηρόδρομο, αντιθέτως είναι η πιο υπερχρεωμένη επιχείρηση με καθημερινό έλλειμα 2,4 εκ. ευρώ!!!


Το να αναφέρω την διασπάθηση του δημοσίου χρήματος και τις λαμογιές το θεωρώ περιττό. Όλοι το ξέρουν και όλοι το δέχονται, άλλωστε γι'αυτό κάποιοι βιάστηκαν να κάνουν συνεχείς εκλογές, να εκμεταλευτούν την "παραγραφή", την πιο κατάπτυστη εφεύρεση των πολιτικών στην ελλάδα. Εδώ σε έναν επαγγελματία, επιβάλλεται η διατήρηση των βιβλίων του για τουλάχιστον 10 χρόνια. Στους πολιτικούς, η ποινική ευθυνη τελειώνει με την προκήρυξη εκλογών!


Για να επανέλθω εκεί όπου ξεκίνησα, όλοι μας έχουμε μερίδιο ευθύνης για τη μεγάλη τρύπα στην οικονομία, είτε γιατί δεν ζητάμε αποδείξεις, ενθαρύνοντας κάποιους να μην τις "κόβουν", είτε παζαρεύοντας το ΦΠΑ, είτε μην κολλώντας ένσημα, είτε στηρίζοντας το παραεμπόριο σε βάρος των μικρομάγαζων, είτε, είτε, είτε... Δεν χρειάζεται να αναφέρω χιλιάδες παράνομες καταστάσεις που όλοι μας έχουμε μπλέξει, γλυτώνοντας λίγα ευρώ για μας και αποστερώντας αντίστοιχα έσοδα για όλους- δηλαδή το κράτος.


Το θέμα είναι ότι ναι εντάξει, όλοι έχουμε κατανοήσει την ανάγκη συμβολής με θυσίες στην ανάκαμψη. Όμως αυτά που μας ζητάνε οι αγαπητοί εταίροι μας, που για πολλά χρόνια έκαναν τα στραβά μάτια μιας και τους βόλευε, είναι σαφώς άδικα! Δεν μπορώ να δεχτώ επ'ουδενί ότι τη νύφη πρέπει να πληρώσουν πάλι μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι, μισθωτοί και συνταξιούχοι επειδή με τη συνεργασία των πολιτικών μπήκαν στο δημόσιο και γιγάντωσαν τα έξοδα του κράτους! Πολύ δε περισσότερο δεν μπορώ να δεχτώ να πληρώσουν και όλοι οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα που μπορεί να δούν τις αποδοχές τους να μειώνονται κατά το 1/14 με την κατάργηση του 14ου μισθού!


Παρότι ως εργοδότη θα με "βόλευε" αυτό το μέτρο, νιώθω ότι είναι πραγματικά άδικο, θα φέρει μεγάλες κοινωνικές εντάσεις, θα δημιουργήσει μια χιονοστιβάδα καταστάσεων καθόλου ευχάριστων για όλους...


Στο τέλος τέλος ο εργαζόμενος έχει το ελαχιστότατο μερίδιο για το δημόσιο χρέος. Δεν μπορεί λοιπόν να επωμιστεί αυτός το βάρος της εξυγίανσης, ούτε να ωφεληθούν άμεσα οι μεγάλες επιχειρήσεις από αυτό το μέτρο. Γιατί για σκεφτείτε μια επιχείρηση με 200 ή 500 εργαζομένους τί θα κερδίσει; 200 ή 500 μισθούς το χρόνο! Τα περί οικονομικής κρίσης τα ακούω βερεσέ. Οι μεγάλες επιχειρήσεις πάντα προσπαθούσαν να βρουν τρόπους μείωσης του κόστους λειτουργίας τους επικαλούμενες διάφορες καταστάσεις που ποτέ δεν έλλειπαν από το οικονομικό μας σύστημα.


Η περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η αύξηση της ανεργίας και οι περικοπές θα φέρουν στο κόκκινο μεγάλο αριθμό νοικοκυριών... Και τελικά δεν ξέρω αν το ζητούμενο στο οικονομικό μας σύστημα είναι να εξαθλιωθούν τόσο πολύ τα λαικά στρώματα ώστε να ξεκινήσει το ξέσπασμα των κολασμένων που αποδεδειγμένα συμβαίνει όταν οι δούλοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα παρά τις αλυσίδες τους.


Κι αν όλα αυτά σας ακούγονται πολύ "αριστερίστικα" εγώ θα'λεγα να ξανασκεφτείτε όλοι τί σημαίνει ένα 10% συμπατριωτών μας να χάσουν τη δουλειά τους τα επόμενα χρόνια, να βγουν στο σφυρί εκατοντάδες σπίτια (λόγω του αυξημένου δανεισμού-αλήθεια ποιός πρόσφερε τόσο αφειδώς δάνεια και στους περαστικούς τα προηγούμενα χρόνια;), να διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός;


Ακόμη και σεις που είστε σε μια καλή μοίρα, αναλογιστείτε ότι όταν η φωτιά φτάσει στο σπίτι του γείτονα...


Για το θέμα του δανεισμού τα'χω ξαναπεί. Σαφώς και αυτός που λαμβάνει το δάνειο είναι ενήλικος, αλλά στην Ελλάδα υπάρχει και η έντονη προτροπή (δες Χρηματιστήριο '98-'01). Πολύς κόσμος παρασύρετε εύκολα στο λάθος, όταν ένας "αρμόδιος" προτείνει κάτι...


Οι αρμόδιοι για μένα πρέπει να προστατεύουν τους πολίτες όχι να τους ωθούν στον γκρεμό ή σε επικίνδυνες πρακτικές...


Αυτά λοιπόν ήθελα να καταθέσω σήμερα, λίγο πριν την ανακοίνωση των νέων σκληών μέτρων από την κυβέρνηση. Από τη μια υπάρχει συναίνεση από την άλλη πρέπει να υπάρχει δίκαιη κατανομή των βαρών. Κι αν η αύξηση του ΦΠΑ που πλήττει ως επί το πλείστον τους μη έχοντες φαντάζει αναπόφευκτη, τουλάχιστον η περικοπή ενός μισθού ας μείνει στα χαρτιά και στις ευχές των ευρωπαίων...


Δεν υπάρχουν σχόλια: