ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

Αναμνήσεις 3


Πριν απ'όλα θέλω να διευκρινίσω κάτι για όλους τους φίλους που διαβάζουν...

Οι αναμνήσεις δεν έχουν την έννοια του "εμείς που περάσαμε ουάου και τα σημερινά παιδιά που δεν ζουν". Καμμιά σχέση. Απλώς κάθε φορά βλέπεις με τα μάτια της εκάστοτε ηλικίας. Χωρίς να σημαίνει ότι είμαι στα όρια της σύνταξης οι αλλαγές που έχουν επέλθει στα τελευταία 20 χρόνια περίπου είναι σαρωτικές και πολύ γρήγορες. Καλές ή κακές δεν ξέρω. Μάλλον και τα δύο. Ίσως τα σημερινά παιδιά είναι πιο έξυπνα από μας, ξέρουν πολύ περισσότερα και έχουν πιο πολλές ικανότητες σε πολλά πράγματα. Σε είκοσι χρόνια ίσως και αυτά να θεωρούν τα δικά τους παιδικά χρόνια πολύ καλύτερα από των τότε παιδιών. Παρ' όλα αυτά οι ρόλοι αλλάζουν τάχιστα και ο ρόλος "παιδί" είναι διαφορετικός σήμερα, χωρίς να παραγνωρίζω ότι εμείς ως γονείς έχουμε γίνει υπερβολικά φοβικοί, υπερπροστατευτικοί, παράλογοι πολλές φορές επηρρεασμένοι από την θαυματουργή τηλεόραση που ξέρει τα πάντα και λέει πάντα την αλήθεια. Αυτές οι αλλαγές λοιπόν που αφορούν γονείς και παιδιά με έκαναν να ασχοληθώ με το θέμα αυτό και να αναπολήσει παλιές ξέγνιαστες στιγμές, γιατί όποιος από μας δεν νοσταλγεί λίγες τέτοιες, σήμερα στην εποχή της ευδαιμονίας και του άκρατου καταναλωτισμού και των πλασματικών αναγκών που μερικές φορές μπαίνουν επιτακτικά, τότε έχει βρει την ευτυχία. Μιλάω για την γενιά των σημερινών 35-50 ετών που ζουν με μια νορμάλ δουλειά και παλεύουν καθημερινά για να φέρουν σε πέρας τις υποχρεώσεις τους.

Νομίζω ότι όφειλα αυτή την εξήγηση.

Θα συνεχίσω κάποια πράγματα που μου έχουν έρθει κατά καιρούς στο μυαλό σύντομα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: