Πέρασαν 12 χρόνια. 12 χρόνια συνεχούς άσκησης ενός επαγγέλματος που για πολλούς φαντάζει εύκολο και πολύ προσοδοφόρο.
«Κλείνει τρύπες και βγάζει λεφτά». Αυτή είναι η άποψη των περισσοτέρων αγαπητοί μου είτε μας αρέσει είτε όχι.
Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια διδάχθηκα πολλά. Πρώτα απ’ όλα έμαθα να ψυχολογώ σχετικά καλά αυτόν που έρχεται να ζητήσει μια θεραπεία. Πράγμα που νομίζω είναι πολύ σημαντικό και πραγματικά μεγάλο πρόβλημα στην αρχή.
Σιγά σιγά και ενώ η δουλειά ανέβαινε, είδα ότι εμείς οι ίδιοι μπορούμε εύκολα να χάσουμε την μπάλα μέσα από το άγχος μας και την διάθεση για να βοηθήσουμε όσο καλύτερα και όσο πιο άμεσα τον «ασθενή».
Δουλεύουμε πολλές ώρες, δεν δίνουμε ευκαιρίες ξεκούρασης στον εαυτό μας, τα βάζουμε με εμάς τους ίδιους αν κάτι δεν πάει καλά (λες και σε κάθε θεραπεία δεν υπάρχει ποσοστό αποτυχίας), αγχωνόμαστε αρκετά έχοντας να διαχειριστούμε πλειάδα ασθενών, συνεργατών, βοηθών, τεχνιτών, προμηθευτών.
«Κλείνει τρύπες και βγάζει λεφτά». Αυτή είναι η άποψη των περισσοτέρων αγαπητοί μου είτε μας αρέσει είτε όχι.
Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια διδάχθηκα πολλά. Πρώτα απ’ όλα έμαθα να ψυχολογώ σχετικά καλά αυτόν που έρχεται να ζητήσει μια θεραπεία. Πράγμα που νομίζω είναι πολύ σημαντικό και πραγματικά μεγάλο πρόβλημα στην αρχή.
Σιγά σιγά και ενώ η δουλειά ανέβαινε, είδα ότι εμείς οι ίδιοι μπορούμε εύκολα να χάσουμε την μπάλα μέσα από το άγχος μας και την διάθεση για να βοηθήσουμε όσο καλύτερα και όσο πιο άμεσα τον «ασθενή».
Δουλεύουμε πολλές ώρες, δεν δίνουμε ευκαιρίες ξεκούρασης στον εαυτό μας, τα βάζουμε με εμάς τους ίδιους αν κάτι δεν πάει καλά (λες και σε κάθε θεραπεία δεν υπάρχει ποσοστό αποτυχίας), αγχωνόμαστε αρκετά έχοντας να διαχειριστούμε πλειάδα ασθενών, συνεργατών, βοηθών, τεχνιτών, προμηθευτών.
ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ
Συν όλων των άλλων τα «μαγικά Σαββατοκύριακα» πολλές φορές έχουμε επιμόρφωση, ή αντιμετώπιση «εκτάκτων» περιστατικών.
Το «εκτάκτων» το βάζω σε εισαγωγικά γιατί μετά από τόσα χρόνια κατάλαβα ότι τα πραγματικά έκτακτα είναι μικρό ποσοστό των κλήσεων για έκτακτο περιστατικό.
Οι ασθενείς μαθαίνουν από μας. Δηλαδή αν τους μάθεις ότι είσαι στη διάθεσή τους οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες την εβδομάδα, κάποιοι θα το «εκμεταλλευτούν» ακόμη και για ένα σφράγισμα που έσπασε και επειδή έχουν ένα γάμο για να πάνε θέλουν εδώ και τώρα αποκατάσταση.
Έναν άλλο διάολο που πολλοί έχουν βάλει στη ζωή τους είναι το κινητό τηλέφωνο που αφειδώς πολλοί συνάδελφοί μου προσφέρουν στους ασθενείς τους δίνοντάς τους το ελεύθερο για χρήση οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.
Είναι αλήθεια ότι σ’ αυτό ήμουν πολύ φειδωλός από την αρχή। Όμως και αυτοί οι λίγοι που στο ζητούν επίμονα «για μια ανάγκη» δεν σέβονται το λόγο τους. (Υπάρχουν πάντα οι ευγενικοί και τζέντλεμαν )
Συν όλων των άλλων τα «μαγικά Σαββατοκύριακα» πολλές φορές έχουμε επιμόρφωση, ή αντιμετώπιση «εκτάκτων» περιστατικών.
Το «εκτάκτων» το βάζω σε εισαγωγικά γιατί μετά από τόσα χρόνια κατάλαβα ότι τα πραγματικά έκτακτα είναι μικρό ποσοστό των κλήσεων για έκτακτο περιστατικό.
Οι ασθενείς μαθαίνουν από μας. Δηλαδή αν τους μάθεις ότι είσαι στη διάθεσή τους οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες την εβδομάδα, κάποιοι θα το «εκμεταλλευτούν» ακόμη και για ένα σφράγισμα που έσπασε και επειδή έχουν ένα γάμο για να πάνε θέλουν εδώ και τώρα αποκατάσταση.
Έναν άλλο διάολο που πολλοί έχουν βάλει στη ζωή τους είναι το κινητό τηλέφωνο που αφειδώς πολλοί συνάδελφοί μου προσφέρουν στους ασθενείς τους δίνοντάς τους το ελεύθερο για χρήση οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.
Είναι αλήθεια ότι σ’ αυτό ήμουν πολύ φειδωλός από την αρχή। Όμως και αυτοί οι λίγοι που στο ζητούν επίμονα «για μια ανάγκη» δεν σέβονται το λόγο τους. (Υπάρχουν πάντα οι ευγενικοί και τζέντλεμαν )
ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ
Το κινητό τηλέφωνο, μιας και φαντάζει αδιανόητο να πεις σε κάποιον «δεν έχω κινητό», έχει λοιπόν ένα κουμπάκι που λέει off. Αυτό το κουμπάκι μπορείτε να το χρησιμοποιείτε πιο συχνά αν κρίνετε ότι δεν θέλετε ενόχληση. Εγώ εδώ και καιρό το εφαρμόζω κατά κόρον και οφείλω να σας πω ότι κανείς ασθενής μου δεν «έφυγε» επειδή πονούσε και δεν με βρήκε το Σάββατο το βράδι στις 11.30μμ (Άλλωστε πονούσε από την Τετάρτη αλλά έλπιζε ότι θα περάσει).
Τις ώρες που θεωρείτε ότι δεν σας χαλάει να δώσετε συμβουλές ή οδηγίες μπορείτε να το έχετε ανοικτό φυσικά. Θεωρώ όμως λάθος το να το έχετε ανοικτό και να μην απαντάτε σε κλείσεις.
Το κινητό τηλέφωνο, μιας και φαντάζει αδιανόητο να πεις σε κάποιον «δεν έχω κινητό», έχει λοιπόν ένα κουμπάκι που λέει off. Αυτό το κουμπάκι μπορείτε να το χρησιμοποιείτε πιο συχνά αν κρίνετε ότι δεν θέλετε ενόχληση. Εγώ εδώ και καιρό το εφαρμόζω κατά κόρον και οφείλω να σας πω ότι κανείς ασθενής μου δεν «έφυγε» επειδή πονούσε και δεν με βρήκε το Σάββατο το βράδι στις 11.30μμ (Άλλωστε πονούσε από την Τετάρτη αλλά έλπιζε ότι θα περάσει).
Τις ώρες που θεωρείτε ότι δεν σας χαλάει να δώσετε συμβουλές ή οδηγίες μπορείτε να το έχετε ανοικτό φυσικά. Θεωρώ όμως λάθος το να το έχετε ανοικτό και να μην απαντάτε σε κλείσεις.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΣΚΕΦΤΕΙ;;;
Τελευταία είχα δύο περιστατικά φίλων που κόντεψαν να «ταξιδέψουν» και λόγω υπερβολικού άγχους. Οι ηλικίες τους κοντά στα 40 λίγο κάτω ο ένας, ελάχιστα επάνω ο άλλος. Το ότι ο ένας εξ αυτών είναι οδοντίατρος, από τους πολύ «μάχιμους», δίνει μια πρώτη απάντηση. Σύμφωνοι, η κληρονομικότητα, ο τρόπος ζωής και οι κακές συνήθειες παίζουν έναν ρόλο. Όμως όλως τυχαίως οι γιατροί και στους δύο πρότειναν την μαγική συνταγή που λέγεται «γράψιμο». Δεν βρίσκω επίσης τυχαίο ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες κατατάσσουν τους οδοντιάτρους στις επικίνδυνες κατηγορίες για πρόωρο και αιφνίδιο θάνατο.
Έτσι λοιπόν, κατάλαβα ίσως λίγο αργά (κάλλιο αργά παρά ποτέ) ότι κάποια λάθη έχουμε κάνει στις εκτιμήσεις μας.
Θεωρώ λοιπόν ότι χρειάζεται συνειδητά λιγότερο άγχος, αλλά μέσα από μια διαφορετική θεώρηση όλης της ζωής…
Τελευταία είχα δύο περιστατικά φίλων που κόντεψαν να «ταξιδέψουν» και λόγω υπερβολικού άγχους. Οι ηλικίες τους κοντά στα 40 λίγο κάτω ο ένας, ελάχιστα επάνω ο άλλος. Το ότι ο ένας εξ αυτών είναι οδοντίατρος, από τους πολύ «μάχιμους», δίνει μια πρώτη απάντηση. Σύμφωνοι, η κληρονομικότητα, ο τρόπος ζωής και οι κακές συνήθειες παίζουν έναν ρόλο. Όμως όλως τυχαίως οι γιατροί και στους δύο πρότειναν την μαγική συνταγή που λέγεται «γράψιμο». Δεν βρίσκω επίσης τυχαίο ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες κατατάσσουν τους οδοντιάτρους στις επικίνδυνες κατηγορίες για πρόωρο και αιφνίδιο θάνατο.
Έτσι λοιπόν, κατάλαβα ίσως λίγο αργά (κάλλιο αργά παρά ποτέ) ότι κάποια λάθη έχουμε κάνει στις εκτιμήσεις μας.
Θεωρώ λοιπόν ότι χρειάζεται συνειδητά λιγότερο άγχος, αλλά μέσα από μια διαφορετική θεώρηση όλης της ζωής…
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ
Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια έχω πάρει από άλλους συναδέλφους «μαθήματα ζωής»। Κάποιοι λοιπόν εξ’ ημών θεωρούν ότι η μοναδική προτεραιότητα της ζωής τους είναι η με οποιοδήποτε τρόπο δημιουργία «βιτρίνας». Σπίτια, αυτοκίνητα, εξοχικά και ακριβά ιατρεία. Πολλές φορές έχω ακούσει για γιατρούς που «έχουν κάνει μεγάλη επένδυση» άρα πρέπει να χρεώνουν ακριβά γιατί «προσφέρουν υψηλές υπηρεσίες στους ασθενείς τους».
Πρώτον δεν θεωρώ απαραίτητο ότι ο ακριβός και σούπερ-ντούπερ εξοπλισμός συνεπάγεται «υψηλού επιπέδου παροχή υπηρεσιών» από μόνος του.
Δεύτερον θεωρώ ότι το πιο σημαντικό στοιχείο στην επιτυχία ενός γιατρού είναι η συνολική συμπεριφορά του। Τόσο ως προς τους ασθενείς και τους συνεργάτες του, όσο και προς τον περίγυρό του, είτε πρόκειται για προσωπικό είτε για επαγγελματικό.
Πρώτον δεν θεωρώ απαραίτητο ότι ο ακριβός και σούπερ-ντούπερ εξοπλισμός συνεπάγεται «υψηλού επιπέδου παροχή υπηρεσιών» από μόνος του.
Δεύτερον θεωρώ ότι το πιο σημαντικό στοιχείο στην επιτυχία ενός γιατρού είναι η συνολική συμπεριφορά του। Τόσο ως προς τους ασθενείς και τους συνεργάτες του, όσο και προς τον περίγυρό του, είτε πρόκειται για προσωπικό είτε για επαγγελματικό.
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ :Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ
Νομίζω ότι η σωστή συμπεριφορά και αντιμετώπιση μπορεί να κάνει ακόμη και ένα λάθος μας να μοιάζει αστείο. Άλλωστε το πρώτιστο προσόν ενός γιατρού πρέπει να είναι ο ανθρωπισμός του.
Βεβαίως δεν σκοπεύω να καθορίσω εγώ τις φιλοδοξίες του κάθε συναδέλφου, άλλωστε οι φιλοδοξίες είναι θεμιτές. Απλά όμως προσπαθώ να θέσω θέμα ισορροπιών στη ζωή. Αυτό που πολλοί ονομάζουν ποιότητα ζωής έχει πολλές αναγνώσεις. Για κάποιους το «έχειν» και το «φαίνεσθαι» είναι το παν. Για κάποιους άλλους η επαφή με την οικογένεια, ο προσωπικός χρόνος, ενώ σε κάποιους τρίτους τα ταξίδια, η καλοπέραση ή η προσωπική προβολή. Τίποτα από όλα αυτά δεν απορρίπτω. Ίσως όμως ο καθένας μας με τις ιδιαιτερότητές του και τις ανάγκες του οφείλει να βρει ξανά τις ισορροπίες του.
Στην πολύπλευρη κρίση που έχει πλήξει τη χώρα μας, εγώ βρίσκω και κάποια θετικά στοιχεία। Πολλοί από μας σκέφτηκαν, προβληματίστηκαν και αναρωτήθηκαν αν έχουν κάνει κάποιες λάθος επιλογές. Το περιβάλλον που πλέον καλούμαστε να ζήσουμε και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, νομίζω ότι δίνει αφορμές για ενδοσκόπηση. Κι αυτό είναι τελικά το μήνυμά μου σε όλους τους φίλους και συναδέλφους μου. Ας ψάξουμε μέσα μας, να επανακαθορίσουμε τις αρχές και τις αξίες μας, να δούμε τη ζωή μας με τις αληθινές ανάγκες μας και όχι τις εκατοντάδες πλασματικές που βάλαμε σωρηδόν τα τελευταία χρόνια στη ζωή μας…
Νομίζω ότι η σωστή συμπεριφορά και αντιμετώπιση μπορεί να κάνει ακόμη και ένα λάθος μας να μοιάζει αστείο. Άλλωστε το πρώτιστο προσόν ενός γιατρού πρέπει να είναι ο ανθρωπισμός του.
Βεβαίως δεν σκοπεύω να καθορίσω εγώ τις φιλοδοξίες του κάθε συναδέλφου, άλλωστε οι φιλοδοξίες είναι θεμιτές. Απλά όμως προσπαθώ να θέσω θέμα ισορροπιών στη ζωή. Αυτό που πολλοί ονομάζουν ποιότητα ζωής έχει πολλές αναγνώσεις. Για κάποιους το «έχειν» και το «φαίνεσθαι» είναι το παν. Για κάποιους άλλους η επαφή με την οικογένεια, ο προσωπικός χρόνος, ενώ σε κάποιους τρίτους τα ταξίδια, η καλοπέραση ή η προσωπική προβολή. Τίποτα από όλα αυτά δεν απορρίπτω. Ίσως όμως ο καθένας μας με τις ιδιαιτερότητές του και τις ανάγκες του οφείλει να βρει ξανά τις ισορροπίες του.
Στην πολύπλευρη κρίση που έχει πλήξει τη χώρα μας, εγώ βρίσκω και κάποια θετικά στοιχεία। Πολλοί από μας σκέφτηκαν, προβληματίστηκαν και αναρωτήθηκαν αν έχουν κάνει κάποιες λάθος επιλογές. Το περιβάλλον που πλέον καλούμαστε να ζήσουμε και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, νομίζω ότι δίνει αφορμές για ενδοσκόπηση. Κι αυτό είναι τελικά το μήνυμά μου σε όλους τους φίλους και συναδέλφους μου. Ας ψάξουμε μέσα μας, να επανακαθορίσουμε τις αρχές και τις αξίες μας, να δούμε τη ζωή μας με τις αληθινές ανάγκες μας και όχι τις εκατοντάδες πλασματικές που βάλαμε σωρηδόν τα τελευταία χρόνια στη ζωή μας…
ΕΓΩ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΑΝΤΩΣ....
Ξέρω ότι κανείς από μας δεν ήταν στο περιβόητο τραπέζι που έκανε ο κύριος Πάγκαλος όταν «τα τρώγαμε μαζί». Ας δούμε όμως (στέλνοντας εκεί που του πρέπει τον κο Αντιπρόεδρο) τα δικά μας λάθη και παραλείψεις. Το οφείλουμε τόσο στον εαυτό μας όσο και στα παιδιά μας. Στο τέλος τέλος αν γίνουμε καλύτεροι ως άνθρωποι μόνο ωφελημένοι μπορούμε να βγούμε….
Αυτό ας το ξεκινήσουμε τώρα! Γι’ αυτό σίγουρα δεν θα μας φταίει κανένα μνημόνιο.
(Σε όσους σπεύσουν να με κατατάξουν κάπου θα συστήσω να περιμένουν λίγες μέρες πριν τις όποιες κρίσεις τους)
Ξέρω ότι κανείς από μας δεν ήταν στο περιβόητο τραπέζι που έκανε ο κύριος Πάγκαλος όταν «τα τρώγαμε μαζί». Ας δούμε όμως (στέλνοντας εκεί που του πρέπει τον κο Αντιπρόεδρο) τα δικά μας λάθη και παραλείψεις. Το οφείλουμε τόσο στον εαυτό μας όσο και στα παιδιά μας. Στο τέλος τέλος αν γίνουμε καλύτεροι ως άνθρωποι μόνο ωφελημένοι μπορούμε να βγούμε….
Αυτό ας το ξεκινήσουμε τώρα! Γι’ αυτό σίγουρα δεν θα μας φταίει κανένα μνημόνιο.
(Σε όσους σπεύσουν να με κατατάξουν κάπου θα συστήσω να περιμένουν λίγες μέρες πριν τις όποιες κρίσεις τους)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου