Πολύς καιρός πάει που θέλω να γράψω για τον "φασισμό και ρατσισμό του μυαλού μας".

Αυτόν που καλλιεργείται συνειδητά από διάφορα κέντρα και έχει στόχο όχι μόνο τους απλούς ανθρώπους με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο που είναι και πιο ευάλωτοι, αλλά και τις ανώτερες μορφωτικά τάξεις, με ιδιαίτερη επιτυχία θα έλεγα τα τελευταία χρόνια.

Λαθρομετανάστευση, εγκληματικότητα, φασαρίες, επεισόδια, προσβολή συμβόλων και λατρευτικών ηθών δίνουν συνεχώς αφορμές.

Ο μέσος αστός βιώνει καθημερινά έναν ορυμαγδό εικόνων και ειδήσεων "τρόμου". Σιγά σιγά τα κάνει κτήμα του, βιώνει μαζί με τα θύματα τις ίδιες ιστορίες, τοποθετεί εύκολα τον εαυτό του και την οικογένειά του στη θέση του θύματος που μπορεί να είναι και ο "άνθρωπος της διπλανής πόρτας".

Επιστροφή από το δρόμο αυτό δεν υπάρχει. Δυστυχώς η υιοθέτηση ιδεών και πρακτικών ολοκληρωτικού χαρακτήρα είναι αναπόφευκτη. "Έξω όλοι οι ξένοι", "οι ξένοι μας κλέβουν τις δουλειές και προκαλούν την εγκληματικότητα", "κρεμάστε κανα δυό αναρχικούς στο σύνταγμα", "τα κωλόπαιδα που καίνε τη σημαία", "τί δουλειά είχε ο πιτσιρικάς στα Εξάρχεια" και άλλα τόσο δημοκρατικά δυστυχώς είναι καθημερινότητα. Τώρα τελευταία στα σχολεία τα παιδάκια αντιμετωπίζουν όσους συμμαθητές τους πέρασαν τη νέα γρίππη, τουλάχιστον ως λεπρούς... Από που έμαθαν μικρά παιδιά να φέρονται έτσι; τί συζητούν οι γονείς στο σπίτι; τί συμβουλεύουν τους μικρούς μαθητές;

Συχνό είναι επίσης το φαινόμενο της δαιμονοποίησης κοινωνικών ομάδων από άλλες ώστε να στραφεί η κοινή γνώμη εναντίον τους. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν μεγάλες δόσεις αλήθειας αλλά η γενική ταύτιση εναντίον του διπλανού μας εχθρού, είναι μια ακόμη ένδειξη ολοκληρωτικής νοοτροπίας.

Έτσι κι αλλιώς δεν προλαβαίνουμε και πολλά πράγματα να συζητήσουμε μιας και οι ρυθμοί της εργασίας για τον σύγχρονο άνθρωπο είναι αμείληκτοι. Ωράρια έξω από κάθε λογική σε μια προσπάθεια ανταπόκρισης σε πλαστές και υπαρκτές ανάγκες. Ως επί το πλείστον όμως πλαστές ανάγκες που οδηγούν τον άνθρωπο στην υπερεργασία και την αποξένωση. Δεν είναι τυχαίο ότι ολοένα και περισσότερο ακούω τη φράση : - Δεν έχω χρόνο. Κι αυτό σημαίνει δυστυχώς, δεν έχω χρόνο, για μένα , για τη γυναίκα μου και για τα παιδιά μου. Πού οδηγεί όλο αυτό το σκηνικό;

Στην πλήρη απομόνωση και τη δημιουργία του φοβικού και φοβισμένου ατόμου. Αυτού που δεν θα τολμάει να βγει από το σπίτι του, που δεν θα μπορεί να εμπιστευτεί ούτε τον διπλανό του, που το μόνο ενδιαφέρον του θα είναι ο στενός μικρόκοσμός του...

Σ'αυτό το πλαίσιο βρίσκει πολύ γόνιμο έδαφος ο φασισμός του "νοικοκύρη".

Η λογική του ότι για όλα φταίνε οι άλλοι και βασικά οι "ξένοι". Ξένος όμως είναι εδώ ο διαφορετικός από μένα. Άρα όλοι οι άλλοι.

Στην Ελβετία - μια χώρα υπόδειγμα - ψήφισαν κατά της ανέγερσης νέων τζαμιών, ενώ ο εδώ εθνοπατέρας κος Βελόπουλος κρίνει ότι για όλα τα κακά της Ελλάδας φταίνε οι λαθρομετανάστες και οι αλλόθρησκοι. Μάλιστα τα επιχειρήματά του είναι πιασάρικα...

Δεν αποδίδουν φόρους, δεν δίνουν εισφορές (λες και είναι επιλογή τους να δουλεύουν ανασφάλιστοι) και στέλνουν χρήματα στο εξωτερικό. Επίσης έχουν δωρεάν περίθαλψη και επιβαρύνουν τις δαπάνες για την υγεία.

Γιατί καμμιά κουφάλα από όλους αυτούς δεν μιλάει για το πως οικοδομήθηκε το οικονομικό θαύμα 1995-2005 στην Ελλάδα; σε ποιών τις πλάτες πλούτισαν κάποιοι, πώς εκμεταλεύονταν οι μεγαλοτσιφλικάδες τους Πακιστανούς και γενικά αλλοδαπούς εργάτες, πόσα σπίτια χτίστηκαν αποκλειστικά με συνεργεία αλλοδαπών;;;

Γιατί δεν υπάρχει σχεδόν Έλληνας που να μην έχει χρησιμοποιήσει αλλοδαπό για εργασία ή μερεμέτι, που να μην έχει αγοράσει από κινέζο, και φυσικά εκεί να μην ανυσηχεί για τίποτα.

Όλα λοιπόν κε Βελόπουλε και λοιποί έχουν δύο όψεις.

Όχι δεν είμαι υπέρ του ανεξέλεγκτου αριθμού μεταναστών, αλλά μην οπλίζουμε τα χέρια κάποιων εναντίον τους. Ας σκεφτούμε ότι για να περνάει καλά η κοινωνία του 1/3 του κόσμου, τα άλλα 2/3 υποφέρουν. Και οι καπιταλιστές έχουν συμφέρον από την ύπαρξη μεταναστών, γιατί βρίσκουν φτηνό εργατικό δυναμικό και ταυτόχρονα σπάνε τους δεσμούς συνοχής της κοινωνίας στρέφοντας τους αστούς εναντίον τους και όχι ενάντια στους ίδιους που είναι και οι κατεξοχήν ένοχοι της κοινωνικής αδικίας.

Ας κάτσουμε να σκεφτούμε λοιπόν πριν πετροβολήσουμε τους "άλλους", τους "ξένους" μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε τη στάση μας απέναντι στους "κολασμένους" της γης μας;;;