Μοιάζει με ανέκδοτο, αλλά τελικά σ'αυτή τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται παγκόσμια να ξαναγραφτεί η ιστορία, ούτε λίγο ούτε πολύ η "αποκατάσταση της Δημοκρατίας" στην ελλάδα εμφανίζεται να οφείλεται στον Κων/νο Καραμανλή...
Τί να πουν ρε παλληκάρια όλοι αυτοί που εξορίστηκαν, βασανίστηκαν, ακρωτηριάστηκαν, έχασαν τελικά και τη ζωή τους από το καθεστώς των συνταγματαρχών;
Μήπως να θυμηθώ τη ρήση του Μητσοτάκη; "Από όλους τους πολιτικούς εξόριστους στο Παρίσι μόνο δύο δεν αλλάξαμε τη μεσημεριανή μας συνήθεια του ύπνου. Εγώ και ο Καραμανλής!" Δεν μπορώ να ισχυριστώ το ίδιο για τους "κατοίκους" Λέρου, Γυάρου, Μακρονήσου και άλλων εξωτικών προορισμών.
Δεν παραγνωρίζω το ρόλο κανενός που έδρασε από το εξωτερικό υπέρ της δημοκρατίας στην Ελλάδα (με πρώτη τη Μελίνα και την Αμαλία Φλέμινγκ) αλλά μη τα ισοπεδώνουμε τόσο απλά όλα. Ακόμη κι αν οι μισοί Έλληνες δεν ξέρουν τίποτα για εκείνη την περίοδο, είναι πολύ επικίνδυνο να λέμε ό,τι μας συμφέρει και μας βολεύει κομματικά.
Ο Καραμανλής έπαιξε κύριο ρόλο στην ομαλή μετάβαση στη Δημοκρατία, όμως μέχρι εκεί.
Ελπίζω να μας λένε κάτι ακόμη τα ονόματα των Αλέκου Παναγούλη, Σάκη Καράγιωργα, Διομήδη Κομνηνού και τόσων άλλων.
Αυτό μόνο είναι το μικρό μου σχόλιο επ'ευκαιρία της σημερινής "επαιτείου". Και κάτι ακόμη:
Μπράβο στον Κάρολο Παπούλια που έκοψε το πανυγηράκι στο Προεδρικό Μέγαρο. Ας δώσει το "κεφάλι" το καλό παράδειγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου