ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ...

Μέγιστη έπληξη ένιωσαν οι νοικοκυραίοι από το τραγικό περιστατικό στη σχολή του ΟΑΕΔ στου Ρέντη.
Φίλοι μου ήταν αναμενόμενο. Από τη μια ο μιμητισμός, από την άλλη η απελπισία, η κουρελιασμένη ζωή και η φτώχια.
Εγώ δεν ένιωσα καμμιά έπληξη. Τα χειρότερα είναι μπροστά.
Κι όταν το πιστόλι θα το κρατάει ο σαραντάρης ή ο πενηντάρης οικογενειάρχης μην νιώσετε πάλι έκπληξη. Ο άνθρωπος που δεν μπορεί πλέον να ζήσει την οικογένειά του, που δεν μπορεί να σπουδάσει τα παιδιά του, που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις καθημερινές του ανάγκες, δεν έχει πολλά να χάσει. Το ότι η κοινωνία μας ακολουθεί κατά πόδας την Αμερικανική (american dream) δεν είναι τυχαίο. Το ότι η ελπίδα έχει χαθεί, το ότι η πολιτική έχει πλέον απογοητεύσει, ξέρετε που οδηγεί;
Από τη μία στην τυφλή βία και από την άλλη στο φασισμό.
Ας ξανασκεφτούμε λοιπόν πάλι τη δομή της κοινωνίας και του κοινωνικού κράτους πριν είναι απελπιστικά αργά...