"ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ ΑΓΑΠΕΣ ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ"

« Οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο»…

Η σχέση αυτή είναι ίσως η πιο δύσκολη σχέση, που μόνο ένας ΑΕΚτζής μπορεί να καταλάβει.

Ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς δεν ανήκει πλέον οριστικά στο σώμα της ΑΕΚ. Με μια αντρίκια απόφαση υπέβαλλε την παραίτησή του, διευκολύνοντας το έργο της διοίκησης και των οπαδών που πλέον χάνουν την εύκολη καραμέλα του καταστροφέα Μπάγιεβιτς.

Για όποιον δεν έχει ζήσει τις μαγικές στιγμές του 1978 και 1979 αλλά και τα ανεπανάληπτα σκηνικά της επταετίας 1988-1995 δεν μπορεί με τίποτα να καταλάβει γιατί συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν εδώ και 15 χρόνια τώρα στην αγαπημένη μου ομάδα. Είχα την ευτυχία να είμαι παρών σε πολλές από τις ευτυχισμένες εκείνες στιγμές. Έζησα το μαγικό δίδυμο Μαύρου- Μπάγιεβιτς αλλά και τον στρατηλάτη Ντούσαν των 4 τίτλων και αρκετών κυπέλλων, της πρώτης εισόδου σε ομίλους του τσάμπιονς λίγκ, της αποθέωσης του επιθετικού ποδοσφαίρου, με μια Ελλάδα ολόκληρη να στήνεται στις τηλεοράσεις να παρακολουθήσει την μαγεία της ΑΕΚ του Μπάγιεβιτς! Μόνο με τον μεγάλο μπασκετικό ΑΡΗ του Γκάλη έχει γίνει αυτό.

ΠΟΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΕΚ;

Είναι αλήθεια αυτό που λένε πολλοί ότι η ΑΕΚ δεν είναι κανενός. Η ΑΕΚ όμως εκείνης της περιόδου ήταν σε πολύ μεγάλο ποσοστό δημιούργημα του Σερβοέλληνα προπονητή. Ίσως γι’ αυτό ο κόσμος της ΑΕΚ δέθηκε τόσο πολύ μαζί του. Μια αγάπη – λατρεία που σίγουρα ελάχιστοι έχουν νιώσει στη ζωή τους. Δεν είναι τυχαίο το σύνθημα «ΑΕΚ- ΝΤΟΥΣΑΝ » που δονούσε όλη την Νέα Φιλαδέλφεια κάθε φορά που η ομάδα έβαζε γκολ.

Εδώ ακόμη και ο φίλος μου ο Δημήτρης ο Χατζηχρήστος, ο ιστορικός ηγέτης της original21 έδωσε το όνομά του στο παπάκι που κυκλοφορούσε.

Σε ένα μεγάλο πλήθος κόσμου, θα βρεις πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες. Μέσα στους ΑΕΚτζήδες υπάρχουν ψυχές και ψυχές…

Σε κάποιους η «προδοσία» του 1996 έμεινε τόσο βαριά χαραγμένη στην ψυχή τους που δεν κατάφεραν να το ξεπεράσουν. Ο πρίγκιπας των τότε χρόνων, έγινε ο μισητός βάτραχος.

Ποτέ δεν ήμουν μέσα σε αυτούς που κουνούσαν πεντοχίλιαρα, που έβριζαν μάνες γυναίκες, πατρίδες και ότι μπορούσε να πονέσει.

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ 1996;

Σαφώς λυπήθηκα τότε, αλλά πάντα πίστευα ότι ο αγαπημένος μας Ντούσαν θα έβγαινε κάποτε να μιλήσει, για το τότε, γιατί –τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια – όλοι ξέρουν ποια ήταν η σχέση του με τον τότε μεγαλομέτοχο Μιχάλη Τροχανά…

Τελικά αυτό ποτέ δεν έγινε! Στην πρώτη επιστροφή του Μπάγιεβιτς στην ΑΕΚ, ζητήθηκε επίμονα η συγνώμη του για ότι έγινε. Ήταν προφανές ότι με κρύα καρδιά δέχτηκε κάτι τέτοιο, όταν είχε υποστεί μερικούς από τους χειρότερους εξευτελισμούς που θα μπορούσε να δεχτεί άνθρωπος. 18 μήνες άντεξε τότε ο Ντούσαν εν μέσω βατράχων, πανό και άλλων γελοιοτήτων μερίδας οπαδών. Σημειώνω ότι οι πιο πολλοί από αυτούς που έκαναν όλα αυτά δεν είχαν καν ζήσει τον Μπάγιεβιτς, ούτε σαν παίκτη ούτε σαν προπονητή. Το ίδιο ισχύει και για τις φετινές γελοιότητες με αποκορύφωμα την επίθεση του καλοκαιριού στο φιλικό με την Καλλιθέα.

ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΦΥΓΕΙ...

Νομίζω ότι ήταν το οριακό σημείο. Τότε έπρεπε να φύγει ο Μπάγιεβιτς. Με ψηλά το κεφάλι να πάρει το καπελάκι του και να φύγει. Σκέφτηκε όμως ότι θα τον κατηγορούσαν ότι άφηνε την ομάδα εν μέσω προετοιμασίας στα κρύα του λουτρού.

Ό, τι όμως και να έκανε κάτι θα έβρισκαν να του προσάψουν. Άλλωστε η κατάσταση ξαναγινόταν άρρωστη, και αυτό για 3^η φορά η ομάδα δεν το άντεχε. Τα διαρκείας έπεσαν στις 12000 από 17500, ενώ ο τυπικά πρόεδρος κ. Αδαμίδης, ενώ ήταν φανατικός πολέμιος του Μπάγιεβιτς λίγο πριν αναλάβει, ξαφνικά το γύρισε στο «στηρίζουμε τον προπονητή»…

Ο ΟΧΛΟΣ ΔΙΨΑΕΙ ΓΙΑ ΑΙΜΑ

Ο Πέτρος Παππάς που απέμεινε ο μόνος υποστηρικτής του Μπάγιεβιτς σίγουρα κατάλαβε ότι ο όχλος διψάει άλλη μια φορά για αίμα. Κι έτσι όλα έμοιαζαν προδιαγεγραμμένα όταν την κακή εμφάνιση με την Κέρκυρα στην αρχή του πρωταθλήματος διαδέχθηκαν η ισοπαλία εντός με τον αστέρα και η ήττα από το Βόλο. Πολλά μπορεί να πει κανείς για διαιτησίες, προβλήματα , ελλείψεις παικτών, αλλά αυτά περνάνε σε δεύτερη μοίρα.

Το θέμα ήταν πως φέτος ο Μπάγιεβιτς ήταν με το πιστόλι στον κρόταφο, με μια μεγάλη μεν -αλλά χωρίς φωνή -μερίδα οπαδών να τον στηρίζει και κανέναν άλλο.

Διοίκηση, παίκτες και «φανατικοί» εναντίον του.

ΜΟΝΟ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΕΚΤΖΗΣ...

Αν δεν είσαι ΑΕΚ δεν μπορείς να καταλάβεις ούτε τη «χαρά» των original ούτε την λύπη των υπολοίπων… Άρρωστη κατάσταση. Πάντα έτσι ήταν η ΑΕΚ. Το θυμάμαι καλά τη δεκαετία του ’80 όταν η ΑΕΚ μετά την εποχή Μπάρλου, πέρασε τα «πέτρινα χρόνια».

Το θέμα είναι πως για κάποιους ευτυχώς και για κάποιους δυστυχώς, ο Ντούσαν έκλεισε οριστικά το κεφάλαιο ΑΕΚ. Ούτε καν ο Μελισσανίδης δεν είναι πλέον ικανός να φέρει πίσω τον «πρίγκιπα με το άσπρο άλογo». Η ιστορία στην ΑΕΚ επαναλήφθηκε και βγήκε συνεχώς φάρσα.

ΜΗΝ ΠΑΡΕΙ Η ΜΠΑΛΛΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ORIGINAL...

Δεν τα βάζω με την original άλλωστε αναγνωρίζω πολλά καλά σε μεγάλη μερίδα της με έργο αφανές που λίγοι γνωρίζουν, άλλωστε η εικόνα του "κακού" Χατζηχρήστου, είναι μαγική εικόνα, δεν υπάρχει πραγματικά για όσους ξέρουν. Όμως δυστυχώς original δεν είναι μόνο ο Χατζηχρήστος, κι ούτε θα κρίνω εγώ ποιοί ανήκουν σε κάθε σύνδεσμο. Αυτό ας το λύσουν οι ίδιοι οι σύνδεσμοι...

Πάντως όσο προδοτικό είναι να αφήνεις την ομάδα σου για έναν ανταγωνιστή, άλλο τόσο κακό είναι να μη στηρίζεις τον προπονητή (και κατ'επέκταση την ομάδα) δημιουργώντας συνέχεια κλίμα τρομοκρατίας στους αγώνες. Για όποιον η ΑΕΚ είναι πάνω από πρόσωπα, στηρίζει την ομάδα και μόνο...

Εγώ θα κρατήσω την καλή εικόνα του πρίγκιπα του Νερέτβα, κόντρα σε όλους τους φίλους μου που σήμερα μέσα στην λύπη τους για το 3-1 από το Βόλο, «πανηγυρίζουν» την παραίτησή του! Ίσως να έμαθα να συγχωρώ πιο εύκολα αυτούς που με έκαναν κάποτε χαρούμενο, ίσως γιατί δεν δέχομαι ότι τελικά υπάρχουν ΑΕΚτζήδες που επειδή δεν υποστηρίζουν εμπράκτως το Βόλεϊ, το χάντμπολ και την ξιφασκία δεν είναι ΑΕΚτζήδες. Όποιος έχει κλάψει έστω και μια φορά γι’ αυτή την ομάδα μπορεί να καταλάβει.

Τα άλλα είναι λόγια εντυπωσιασμού των ΑΕΚαράδων (κατά το Ελληναράδων)…