Το κλίμα στην δικτατορική Ελλάδα (Μεταξάς 1936) του 1940 δεν ήταν και το καλύτερο δυνατό. Το μεγάλο γεγονός της ρωσικής επανάστασης των μπολσεβίκων του 1917 έφερε μεγάλες ζυμώσεις και στην Ελλάδα με την ανάπτυξη ενός κινήματος υπέρ του κομμουνισμού που φυσικά τόσο οι αστικές δυνάμεις όσο και τα δεξιά και ακροδεξιά τμήματα του λαού δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι.
Η δημιουργία του ΚΚΕ και η δράση του επέφερε σκληρές αντιδράσεις από την άρχουσα τάξη με συνέπεια εξορίες, φυλακίσεις και βασανισμούς για τους οπαδούς της αριστερής. Μέσα στους φυλακισμένους και ο Νίκος Ζαχαριάδης κατοπινός γ.γ. του ΚΚΕ .
Με την κήρυξη του Ελληνοιταλικού πολέμου οι ταξικές αντιθέσεις είναι μεγάλες και η κοινωνική συνοχή έχει μεγάλα ρήγματα. Μεγάλη φτώχια επικρατεί σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού ενώ αρκετοί λείπουν για «διακοπές» σε φυλακές και εξορίες.
Παρόλα αυτά ο Νίκος Ζαχαριάδης από τη φυλακή στις 30 Οκτωβρίου 1940 στέλνει ανοιχτή επιστολή καλώντας τους Έλληνες να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για την νίκη ενάντια στο φασισμό. Τμήμα του ηγετικού μηχανισμού του ΚΚΕ είχε την άποψη της μη συμμετοχής στον πόλεμο «μεταξύ δύο φασιστικών κρατών, εννοούν την Ελλάδα και την Ιταλία) όμως ο Ζαχαριάδης επέδειξε καλά αντανακλαστικά εκφράζοντας την πραγματική βούληση των Ελλήνων κομμουνιστών.
Τα γεγονότα του Ελληνοιταλικού πολέμου με τις περίλαμπρες νίκες των Ελληνικών δυνάμεων είναι λίγο πολύ γνωστά.
Με την επέλαση των δυνάμεων της ναζιστικής Γερμανίας στις 6 Απριλίου του 1941 ξεκινά και η μαύρη περίοδος της κατοχής για τους Έλληνες. Βέβαια για κάποιους δεν ήταν και ιδιαίτερα μαύρη, μιας και επωφελήθηκαν ιδιαίτερα κάνοντας τον μαυραγορίτη, καταληστεύοντας τις όποιες περιουσίες αλλά και τα απλά χρήσιμα αντικείμενα του κόσμου για ένα κομμάτι ψωμί.
Με την εγκατάσταση των Γερμανών στην Αθήνα , διορίζεται και κυβέρνηση συνεργατών τους (κυβέρνηση Τσολάκογλου) ενώ ταυτόχρονα σχηματίζεται στο Κάιρο εξόριστη Ελληνική κυβέρνηση.
Δειλά δειλά αρχίζουν να εμφανίζονται και οι πρώτες πράξεις αντίστασης με κορυφαίας ψυχολογικής σημασίας το κατέβασμα της σβάστικας από την Ακρόπολη από τους Γλέζο και Σάντα στα τέλη Μαΐου του ’41 μόλις ενάμιση μήνα από την εγκατάσταση των Γερμανών στην Αθήνα.
Οφείλω επίσης να τονίσω την μεγάλη αντίσταση που έδειξαν οι Κρητικοί οι οποίοι κράτησαν μέχρι τα τέλη Μαΐου τις δυνάμεις του άξονα με μεγάλες απώλειες για τους κατακτητές αλλά και πρωτοφανείς σφαγές και καταστροφές ολόκληρων χωριών ως αντίποινα από τους Ναζί. Η μάχη της Κρήτης ιστορικά καθυστέρησε κατά ένα περίπου μήνα την αποστολή επιπλέον χιτλερικών δυνάμεων εναντίον της Σοβ. Ένωσης, γεγονός που θεωρείται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη νίκη των Σοβιετικών.
(Παρά τη σημασία του γεγονότος, αυτό αποσιωπάται στις επίσημες «ιστορίες» της ΕΣΣΔ, όπως και η συμμετοχή γενικά των ελληνικών δυνάμεων στην αντίσταση, ίσως γιατί τελικά η Ελλάδα κατέληξε στο αντίπαλο στρατόπεδο)
Από το Σεπτέμβριο του 1941 μικρές ομάδες αντίστασης δημιουργούνται στην Αθήνα. Είναι φυσική εξέλιξη του δύσκολου χειμώνα που έρχεται για τους κατοίκους των πόλεων (στην επαρχία η ανεύρεση τροφής είναι λιγότερο δύσκολη και η επιβίωση πιο εύκολη).
Εμφανίζονται ακόμη οι «σαλταδόροι», ριψοκίνδυνοι νέοι συνήθως, που σαλτάρουν στα γερμανικά καμιόνια με τρόφιμα και πετάνε στους συνεργούς τους τρόφιμα .
Δεν θα αναφέρω τις μικρές αντιστασιακές οργανώσεις που δημιουργήθηκαν με εξαίρεση την ΠΕΑΝ του Κ. Περρίκου με κεντρώο προφίλ, μέλη της οποίας ανατίναξαν τα γραφεία της φασιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ. Ο Περρίκος αργότερα πιάστηκε από τους Γερμανούς και εκτελέστηκε.
Η ΠΕΑΝ στη διάρκεια των Δεκεμβριανών του 1944 πήρε το μέρος των Άγγλων και των κυβερνητικών.
Συνεχίζεται…
Η δημιουργία του ΚΚΕ και η δράση του επέφερε σκληρές αντιδράσεις από την άρχουσα τάξη με συνέπεια εξορίες, φυλακίσεις και βασανισμούς για τους οπαδούς της αριστερής. Μέσα στους φυλακισμένους και ο Νίκος Ζαχαριάδης κατοπινός γ.γ. του ΚΚΕ .
Με την κήρυξη του Ελληνοιταλικού πολέμου οι ταξικές αντιθέσεις είναι μεγάλες και η κοινωνική συνοχή έχει μεγάλα ρήγματα. Μεγάλη φτώχια επικρατεί σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού ενώ αρκετοί λείπουν για «διακοπές» σε φυλακές και εξορίες.
Παρόλα αυτά ο Νίκος Ζαχαριάδης από τη φυλακή στις 30 Οκτωβρίου 1940 στέλνει ανοιχτή επιστολή καλώντας τους Έλληνες να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για την νίκη ενάντια στο φασισμό. Τμήμα του ηγετικού μηχανισμού του ΚΚΕ είχε την άποψη της μη συμμετοχής στον πόλεμο «μεταξύ δύο φασιστικών κρατών, εννοούν την Ελλάδα και την Ιταλία) όμως ο Ζαχαριάδης επέδειξε καλά αντανακλαστικά εκφράζοντας την πραγματική βούληση των Ελλήνων κομμουνιστών.
Τα γεγονότα του Ελληνοιταλικού πολέμου με τις περίλαμπρες νίκες των Ελληνικών δυνάμεων είναι λίγο πολύ γνωστά.
Με την επέλαση των δυνάμεων της ναζιστικής Γερμανίας στις 6 Απριλίου του 1941 ξεκινά και η μαύρη περίοδος της κατοχής για τους Έλληνες. Βέβαια για κάποιους δεν ήταν και ιδιαίτερα μαύρη, μιας και επωφελήθηκαν ιδιαίτερα κάνοντας τον μαυραγορίτη, καταληστεύοντας τις όποιες περιουσίες αλλά και τα απλά χρήσιμα αντικείμενα του κόσμου για ένα κομμάτι ψωμί.
Με την εγκατάσταση των Γερμανών στην Αθήνα , διορίζεται και κυβέρνηση συνεργατών τους (κυβέρνηση Τσολάκογλου) ενώ ταυτόχρονα σχηματίζεται στο Κάιρο εξόριστη Ελληνική κυβέρνηση.
Δειλά δειλά αρχίζουν να εμφανίζονται και οι πρώτες πράξεις αντίστασης με κορυφαίας ψυχολογικής σημασίας το κατέβασμα της σβάστικας από την Ακρόπολη από τους Γλέζο και Σάντα στα τέλη Μαΐου του ’41 μόλις ενάμιση μήνα από την εγκατάσταση των Γερμανών στην Αθήνα.
Οφείλω επίσης να τονίσω την μεγάλη αντίσταση που έδειξαν οι Κρητικοί οι οποίοι κράτησαν μέχρι τα τέλη Μαΐου τις δυνάμεις του άξονα με μεγάλες απώλειες για τους κατακτητές αλλά και πρωτοφανείς σφαγές και καταστροφές ολόκληρων χωριών ως αντίποινα από τους Ναζί. Η μάχη της Κρήτης ιστορικά καθυστέρησε κατά ένα περίπου μήνα την αποστολή επιπλέον χιτλερικών δυνάμεων εναντίον της Σοβ. Ένωσης, γεγονός που θεωρείται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη νίκη των Σοβιετικών.
(Παρά τη σημασία του γεγονότος, αυτό αποσιωπάται στις επίσημες «ιστορίες» της ΕΣΣΔ, όπως και η συμμετοχή γενικά των ελληνικών δυνάμεων στην αντίσταση, ίσως γιατί τελικά η Ελλάδα κατέληξε στο αντίπαλο στρατόπεδο)
Από το Σεπτέμβριο του 1941 μικρές ομάδες αντίστασης δημιουργούνται στην Αθήνα. Είναι φυσική εξέλιξη του δύσκολου χειμώνα που έρχεται για τους κατοίκους των πόλεων (στην επαρχία η ανεύρεση τροφής είναι λιγότερο δύσκολη και η επιβίωση πιο εύκολη).
Εμφανίζονται ακόμη οι «σαλταδόροι», ριψοκίνδυνοι νέοι συνήθως, που σαλτάρουν στα γερμανικά καμιόνια με τρόφιμα και πετάνε στους συνεργούς τους τρόφιμα .
Δεν θα αναφέρω τις μικρές αντιστασιακές οργανώσεις που δημιουργήθηκαν με εξαίρεση την ΠΕΑΝ του Κ. Περρίκου με κεντρώο προφίλ, μέλη της οποίας ανατίναξαν τα γραφεία της φασιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ. Ο Περρίκος αργότερα πιάστηκε από τους Γερμανούς και εκτελέστηκε.
Η ΠΕΑΝ στη διάρκεια των Δεκεμβριανών του 1944 πήρε το μέρος των Άγγλων και των κυβερνητικών.
Συνεχίζεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου