ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

ΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ...


Όλοι οι λαοί μαθαίνουν για τον ηρωισμό των προγόνων τους από τα σχολικά εγχειρίδια ως επί το πλείστον. Σε όλους τους λαούς οι αγώνες και οι πόλεμοι με άλλους λαούς είναι αμυντικοί πόλεμοι ή πόλεμοι ενάντια σε κατακτητές. Ποτέ δεν συναντάς επιθετικούς ή επεκτατικούς πολέμους. Σε περίπτωση επίθεσης ο κάθε λαός ονομάζει «επιδιόρθωση της αδικίας» ή «εξάπλωση του πολιτισμού» ή «αναμέτρηση με τις δυνάμεις του κακού και εκρίζωση αυτών» αυτές τις ενέργειες.
Η 25η Μαρτίου συμβολίζει την εξέγερση ενός τμήματος του Ελληνικού Λαού εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με την βοήθεια πολλών Φιλελλήνων αλλά και τη στήριξη των Ευρωπαϊκών μεγάλων δυνάμεων. Αυτές βέβαια στην αρχή δεν ήταν και τόσο ένθερμοι υποστηρικτές της εξέγερσης αλλά τελικά τα συμφέροντά τους στο διαμελισμό της κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τους έστρεψαν στη βοήθεια προς την Ελλάδα και τους εξεγερμένους Έλληνες που 6 χρόνια μετά την επανάσταση (1827) βρίσκονταν ακόμη στην αρχή και με άμεσο κίνδυνο ήττας.
Έτσι λοιπόν με την συνδρομή των τριών μεγάλων Ευρωπαϊκών δυνάμεων στο Ναβαρίνο έγινε η γνωστή ναυμαχία που οδήγησε στην απαρχή της νίκης ενάντια στους Οθωμανούς.
Μια πορεία που ολοκληρώθηκε το 1912 με την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης αφού είχε προηγηθεί και μια οδυνηρή ήττα από τους Τούρκους το 1897 που είχε οδηγήσει και στην πτώχευση του νέου Ελληνικού Κράτους. Για αυτό το γεγονός σπάνια ακούει κανείς.
Επίσης δεν έμαθα στο σχολείο, ότι όταν πλέον το νέο Ελληνικό κράτος έγινε πραγματικότητα τα ελληνικά κόμματα αντιστοιχούσαν στις τρεις προστάτιδες δυνάμεις: Φιλογαλλικό, φιλοαγγλικό, φιλορωσσικό. Ακόμη δεν μας λένε ότι αυτοί μας επέβαλαν τον Βαυαρό βασιλιά Όθωνα με όλες του τις παραφυάδες μέχρι τον νεώτερο Κωνσταντίνο Γκλύξμπουργκ.
Βλέπετε εμείς είμαστε και τότε ανίκανοι να κυβερνηθούμε μόνοι μας. Άλλωστε πόσο προβάλλεται ότι ο θρυλικός Γέρος του Μοριά ο Κολοκοτρώνης φυλακίστηκε από τους υπολοίπους Έλληνες στη διαμάχη για τη νομή της εξουσίας;
Αλήθεια πόσες φορές έχετε ακούσει για τον ηρωικό Γρηγόριο τον Ε’ που σφαγιάσθηκε στην ωραία Πύλη από τους Οθωμανούς; Σας έχουν πει όμως ότι το Φανάρι και ο Πατριάρχης αφόρισε την Επανάσταση των Ελλήνων; Και ακόμη και αν κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτό έγινε για λόγους τακτικής, πόσο γνωστό είναι;
Στην προσπάθεια μίξης των εθνικών αγώνων με την θρησκεία εφευρέθηκε και ο εορτασμός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου ταυτόχρονα με την εθνική επέτειο. Ήταν όμως η στάση της Εκκλησίας τόσο πολύ στο πλευρό των επαναστατών; Με λαμπρές εξαιρέσεις (Παπαφλέσσας, Αθανάσιος Διάκος, Π.Π.Γερμανός κα) δυστυχώς όχι. Συνήθως η επίσημη εκκλησία έπαιρνε αρνητική στάση στην Επανάσταση μιας και φοβόταν ότι μπορεί να έχανε τα προνόμια που οι Τούρκοι της παρείχαν…
Πόσες φορές έχετε διαβάσει ότι ο δανεισμός της Ελλάδας άρχισε αμέσως με την ίδρυση του κράτους, ενώ τα πρώτα δάνεια της Νεώτερης Ιστορίας αποπληρώθηκαν ολοσχερώς πριν από 15 περίπου χρόνια;
Ας πάμε τώρα στους γείτονες: Τι μαθαίνουν αλήθεια οι μικροί μαθητές στην Τουρκία; Τι σύμπτωση!!!
Οι Έλληνες, οι «απέναντι» είναι λοιπόν για τα τουρκικά βιβλία οι κακοί γείτονες που επιβουλεύονταν την ύπαρξη του έθνους τους και την υπόσταση του κράτους τους.
Ναι, όπως εμείς φωνάζουμε για την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, εκείνοι φωνάζουν για την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επίσης εστιάζουν στον Ελληνικό Μεγαλοϊδεατισμό με την Μικρασιατική εκστρατεία που οδήγησε στην Καταστροφή της Σμύρνης και το προσφυγικό κύμα στην Ελλάδα. Αλήθεια που μας λένε εμάς εδώ ότι από ένα σημείο και μετά η εκστρατεία ξέφυγε και από «αμυντική» υπέρ των Ελληνικών πόλεων έγινε επεκτατική κατά των καθαρά τούρκικων πληθυσμών;
Μιλάμε για την Κύπρο. Ποιος αλήθεια άνοιξε την Κερκόπορτα στους Τούρκους για την εισβολή; Είχε κανένα ρόλο η Χούντα του Ιωαννίδη με το πραξικόπημα κατά του Μακάριου;
Στα Τουρκικά βιβλία οι Έλληνες είναι πάντα επιτιθέμενοι, όπως και στα Ελληνικά οι Τούρκοι είναι οι κακοί!
Το θέμα είναι ότι ο ανταγωνισμός αυτός που καλλιεργείται πολύ καλά από τους εθνικιστές και «ψευτοπατριώτες» και των δύο πλευρών, οδηγεί μονίμως σε αυξανόμενους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, καθιστώντας την Ελλάδα 1η πανευρωπαϊκά σε δαπάνες για εξοπλισμούς, και την Τουρκία 4η Παγκοσμίως με την Ελλάδα να ακολουθεί από κοντά.
Τώρα πια οι δύο χώρες είναι «ανεξάρτητες» αλλά υποχείρια και πάλι στις δυνάμεις που τους δανείζουν για να αγοράζουν βασικά στρατιωτικό υλικό.
Στην Τουρκία πλέον το κοσμικό κράτος με φιλοδυτική κατεύθυνση του Κεμάλ Ατατούρκ, μειώνει την επιρροή του. Οι Μουσουλμάνοι διεκδικούν ισχυρή εκπροσώπηση και η θρησκεία ξαναμπαίνει ισχυρά στο παιχνίδι. Μέχρι τώρα πολλές φορές και δια των όπλων (δικτατορίες) οι Κεμαλικοί προσπαθούσαν να φέρουν την Τουρκία στον «ορθό δρόμο», μη θέλοντας να δεχτούν ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού είχε άλλη κατεύθυνση.
Ακόμη και το καπέλο είχε επιστρατεύσει ο Κεμάλ για να εκσυγχρονίσει την τουρκική κοινωνία, λέγοντας ότι το φέσι είναι Ελληνικό άρα «κακό»…
Όμως φέσι φορούσαν και οι δύο λαοί, άσχετα αν οι Έλληνες το έβγαλαν από το κεφάλι τους εδώ και πολλά χρόνια και το φόρεσαν για τα καλά στον προϋπολογισμό του κράτους…

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

MLM (MULTI-LEVEL-MARKETING)

Η πρώτη μου επαφή μαζί τους ήταν το 1999, ελάχιστους μήνες αφ’ότου είχα ανοίξει το ιατρείο μου. Μια αρκετά όμορφη συμμαθήτριά μου σε κάποιο σεμινάριο πληροφορικής ήρθε στο ιατρείο μου με κάποιον εμφανώς μεγαλύτερό της κύριο, να μου μιλήσουν για ένα επιχειρηματικό πλάνο.
Η παρουσίασή τους σχετικά απλή, γρήγορη, κατανοητή με τη γνωστή κατάληξη. Δίνεις περίπου 100ευρώ (30000δραχμές τότε) και παίρνεις μια βαλίτσα με προιόντα στο μισό της αξίας και τα υπόλοιπα πάνε στην εταιρία ως δικαίωμα εγγραφής. Πήρα και το δώρο μου, ένα υπερσυμπυκνωμένο προιόν, που πράγματι κράτησε 4 μήνες. Το κράτησα γιατί είχα περιέργεια πόσο θα κρατούσε παρότι ήθελα πλέον κάτι άλλο μιας και το’χα βαρεθεί…
Τότε βέβαια δεν δέχτηκα τη «συνεργασία» γιατί δεν είμαι ο άνθρωπος που θα κυνηγάει άλλους για να μπουν κι αυτοί στο σύστημα που «σύντομα θα τους κάνει πλούσιους» χωρίς κόπο…
Από τότε πέρασαν 11 χρόνια και η μοίρα έφερε να δεχτώ ένα τηλεφώνημα από έναν ευγενικό κύριο, που αφού μου ανέφερε το όνομα ενός ασθενή μου,που είχα και δυό κουβέντες παραπάνω, μου ζήτησε να συναντηθούμε. Μετά από πολύ δική μου πίεση μου είπε ότι αντικείμενο της επένδυσης είναι οι «virtual reality bussiness».
Ψάχνοντας στο ίντερνετ δεν βρήκα τίποτα ιδιαίτερο, κι έτσι αποφάσισα να πιώ μαζί τους έναν καφέ ένα Σαββατιάτικο πρωινό. Στα δύο πρώτα λεπτά κατάλαβα ότι πρόκειται για την ίδια ιστορία του 1999!
Μόνο που τώρα η παρουσίαση ήταν «ανεβασμένη» με laptop, video και πίνακες και διαγράμματα. Ο «ανώτερος» προσπάθησε να ψαρέψει στοιχεία οικογενειακά, εργασιακά και ποιότητας ζωής. Παρότι εξ’αρχής δήλωσα ικανοποιημένος από τη δουλειά μου, το θέμα «ελεύθερος χρόνος» είναι πιασάρικο και συνέχισα την παρουσίαση.
Εκεί λοιπόν σου μιλάνε για κατάργηση μεσαζόντων και προώθηση υπερσυμπυκνωμένων προιόντων ιδιωτικής ετικέτας, με την ιδιομορφία ότι αφ’ενός κάνεις οικονομία στον προυπολογισμό σου και αφ’ετέρου σιγά σιγά και ανάλογα με τη δραστηριότητά σου έρχεται μια μέρα που θα κάααθεσαι και θα εισπράτεις εισόδημα από την εργασία που θα έχεις κάνει το προηγούμενο διάστημα. Προυπόθεση να πείθεις συνεχώς κόσμο να καταναλώνει τα προιόντα αλλά και να μπαίνουν καινούργιοι στο σύστημα.
Ως ιδέα αρχικά δεν είναι κακή. Αντιθέτως! Κάποιοι που το’χουν μέσα τους, μπορεί και να κερδίσουν. Όμως σ’αυτή την παρουσίαση σου λένε μισές αλήθειες και προσπαθούν να σε εντυπωσιάσουν ακόμη και με βίντεο της ιστορικής εταιρίας τους.
Έτσι ενώ σου μιλάνε για ελεύθερο χρόνο, δεν σου λένε ότι πρέπει να αφιερώνεις πάρα πολύ χρόνο σε τηλέφωνα, παρουσιάσεις, εκδηλώσεις, σεμινάρια και συνέδρια μα πάνω απ’όλα σε κυνήγι νέων πελατών-συνεργατών. Γιατί εδώ υπάρχει διπλή ιδιότητα. Καταναλωτής και έμπορος μαζί.
Μόνο που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι πρέπει να καταναλώνεις (ή και να πουλάς) τουλάχιστον 300 ευρώ κάθε μήνα για να έχεις μια επιστροφή 3% ή 9 ευρώ το μήνα! Για να φτάσεις δε στο πολυπόθητο 21% επιστροφή πρέπει να έχεις δημιουργήσει μια αλυσίδα κατανάλωσης 15.000 ευρώ το μήνα. Τότε μπορεί να λαμβάνεις μέχρι και 3000 ευρώ το μήνα.
Δεν σου λένε όμως τίποτα για τις κρυφές χρεώσεις: Ετήσια συνδρομή περίπου 30 ευρώ, παρουσία σε σεμινάρια, συνέδρια ενημερώσεις τουλάχιστον 25 ευρώ το μήνα, συν ένα συνέδριο κάθε τρίμηνο με κόστος 100-150 ευρώ…Επίσης δεν σου λένε για τα βιβλία και τις κασσέτες που οφείλεις να αγοράζεις για να γίνεις καλύτερος πωλητής και να αναπτύσεις τις ικανότητές σου…
Εκτιμώμενο κόστος ετησίως τουλάχιστον άλλα 1000 ευρώ, που προστίθενται στα τουλάχιστον 3600 (12Χ300) ευρώ το χρόνο για κατανάλωση προιόντων.
Έτσι φτάνεις τα 4500 ευρώ το χρόνο για καλλυντικά και καθαριστικά (τρόφιμα έχουν ελάχιστα). Και φυσικά πάνω από όλα δεν ξεχνάμε τον άφθονο χρόνο που έχεις αφιερώσει μέχρι και σαββατοκύριακα για να γίνεις καλύτερος.
Το επιχείρημά τους εμπεριέχει μια δόση αλήθειας. «Για να γίνεις καλός οπουδήποτε είναι απαραίτητη η συνεχής επιμόρφωση». Όμως εδώ δεν σου λένε ότι η επιμόρφωση από προαιρετική γίνεται υποχρεωτική και οι πιέσεις είναι αφόρητες να μη λείψεις από τα σεμινάρια, συνέδρια κλπ (που φυσικά πληρώνεις).
Στη δουλειά μου τουλάχιστον επιλέγω πεδία, μέρες και ώρες που εγώ θα απασχοληθώ, καθώς και το τι χρήματα θα διαθέσω. Εδώ όλα είναι εκ των προτέρων καθορισμένα. Άσε που στα μεγάλα συνέδρια κουβαλάνε κάτι απίθανους τύπους από το εξωτερικό, να μοιραστούν την «επιτυχία τους» μαζί με τους νέους…
Λέγεται ότι οι πιο «μεγάλοι» αποκομίζουν πολύ περισσότερα κέρδη από τα σεμινάρια κλπ παρά από τη γραμμή πωλήσεων που έχουν δημιουργήσει…
Το πιο σημαντικό θέμα το οποίο θίγουν με το δικό τους τρόπο, είναι η κοινωνική αποξένωση! Πολλοί που ξεκίνησαν με ζήλο την ιστορία αυτή είδαν να τους γυρνάνε την πλάτη, συγγενείς, γνωστοί και φίλοι, σε σημείο να στρίβουν στη γωνία όταν τους αντικρύζουν. Γιατί δεν είναι ότι σου ζητούν να κάνεις τηλεφωνήματα σε κάθε γνωστό και φίλο. Είναι και η συνεχόμενη πίεση που πρέπει να ασκείς ώστε να αυξάνεται η κατανάλωση και οι εγγραφές στη «γραμμή αναδοχής σου». Έτσι κερδίζεις άλλωστε. Αν όχι, κέρδος γιοκ! Κάποιοι δεν διστάζουν να σου λένε ότι όσοι δεν σε στηρίζουν όπως εσύ θες,δεν είναι φίλοι σου!!!Οικογένειά σου είναι οι άνθρωποι της εταιρίας!
Δεν λένε επίσης ότι με βάση πλήρη στατιστική ανάλυση και με την παραδοχή ότι χρήμα εκ του μηδενός δεν γίνεται, μόνο το 4% των ασχολούμενων με το σύστημα κερδίζει από λίγα έως σημαντικά ποσά, ενώ το υπόλοιπο 96% είναι χαμένο ή στην καλύτερη στα «λεφτά του». Κάτι σαν το λαχείο περίπου…(Εκεί οι τυχεροί ίσως είναι περισσότεροι).
Δεν σου λένε επίσης ότι το 50% των νεοεισερχόμενων στο σύστημα εντός του πρώτου χρόνου το εγκαταλείπει φανερά χαμένοι και απογοητευμένοι.
Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι φταίει το σύστημα, αλλά μια απόφαση πρέπει να είναι καλά μελετημένη, γιατί οι περισσότεροι μπαίνουν με ελαφρά τη καρδία και αποχωρούν με την καρδιά τους μαύρη!
Επίσης ποτέ δεν σου αναφέρουν πόσοι βρίσκονται πάνω από σένα και πόσοι κάτω από σένα στη γραμμή. Τα τελευταία χρόνια πλήθος διαφημίσεων για έξτρα εισόδημα από το σπίτι βρίσκονται σε αυτοκίνητα, σπίτια αλλά και το ίντερνετ. Ε, λοιπόν όλα αυτά είναι από εταιρίες MLM.
Αυτό είναι κάτι που απαγορεύεται από το συμβόλαιο που υπογράφεις αλλά αθέμιτος ανταγωνισμός υπήρχε και υπάρχει παντού…
Μια λεπτομέρεια είναι και το ότι για την εταιρία δεν φαίνεσαι πουθενά ως πωλητής συνεργάτης (δεν κάνεις έναρξη επαγγέλματος, δεν έχεις βιβλία) και είσαι σχετικά εκτεθιμένος αν πέσεις σε κακοπροαίρετο. Φυσικά δεν έχεις και κανενός είδους ασφάλεια άρα οφείλεις τελικά να διατηρείς και μια άλλη εργασία, εκτός αν βγάζεις τόσα πολλά και πληρώνεις μια καλή ιδιωτική ασφάλεια…
Επίσης δεν σου λένε ότι ο μεγαλύτερος μεσάζοντας είναι η ίδια η εταιρία γιατί με αυτό το σύστημα, δεν έχει:
1. αμοιβές προσωπικού, μπόνους, ΙΚΑ, εταιρικά αυτοκίνητα ή κινητά.
2. Κόστος μεταφοράς προιόντων (εσύ είσαι και μεταφορέας)
3. Κόστος για σημεία πώλησης (καταστήματα)
4. Κόστος διαφήμησης αφού την επιζητούν από τα μέλη δωρεάν. (πολλές φορές ζητάνε από μη μέλη την υπόδειξη πιθανών συνεργατών χωρίς πληρωμή φυσικά). Θα τονίσω ότι οι εταιρίες πληρώνουν για την απόκτηση προσωπικών δεδομένων (νόμιμα ή μη)
Τέλος το όνειρο της αμοιβής από δικαιώματα που μέχρι στιγμής μόνο καλλιτέχνες απολαμβάνουν, νομίζω ότι γίνεται αντιληπτό ότι απαιτεί πάρα πολύ κόπο. Ακόμη και οι ασφαλιστές, αν διακοπεί ένα συμβόλαιο χάνουν το δικαίωμα συμβολαίου… Έτσι κι εδώ αν σπάσουν κάποιοι κρίκοι της αλυσίδας που έχεις δημιουργήσει χάνεται μέρος των δικαιωμάτων σου και φτου και απ’την αρχή…
Για να κλείσω θα παραθέσω μια απόφαση δικαστηρίου των ΗΠΑ σε δίκη εναντίον της AMWAY ίσως της μεγαλύτερης εταιρίας MLM, όπου δέχεται ότι η λειτουργία της εταιρίας δεν εμπίπτει στις «πυραμίδες» αλλά σαφώς όμως υπόσχεται κέρδη που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Το 1993 το μέσο κέρδος των πωλητών στις ΗΠΑ ήταν 65 δολάρια το μήνα (περίπου 50 ευρώ), ενώ η εταιρία δραστηριοποιείται από το 1959….
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Διευκρινίζω ότι δεν μπήκα ποτέ στο σύστημα αλλά όλα αυτά αποτελούν αποτελέσματα έρευνας που έκανα αλλά και από συζητήσεις με μέλη και μη των εταιριών αυτών….

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

ΟΙ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ....


Πολλές φορές κάθομαι και αναρωτιέμαι:
Όλοι εμείς είμαστε πράγματι μια ιδιότυπη ράτσα ή είμαστε αυτό που οι άλλοι ονομάζουν «Οι Έλληνες»;
Πράγματι προσπαθώ να θυμηθώ κάποιες φορές που βρισκόμενοι όλοι μαζί σε παρέες και προσπαθώντας να κάνουμε μια εκτίμηση της κατάστασης στην Ελλάδα, δεν θίξαμε τα κακώς κείμενα αυτής της χώρας.
Αλήθεια ποιος από μας δεν έχει θίξει την ύπαρξη αυθαιρέτων κατασκευών οπουδήποτε στην Ελληνική επικράτεια; (άσχετα αν όλοι λίγο ως πολύ όλο και κάποια αυθαιρεσία έχουμε στα σπίτια μας (ιδίως τα εξοχικά)
Ποιος δεν καταράστηκε την άθλια συναλλαγή πολιτικών και ιδιοκτητών αυθαιρέτων;
Πότε σε σοβαρή κουβέντα δεν θίξαμε το αιώνιο πρόβλημα με το φακελάκι που πρέπει να δώσεις για να βρεις ένα κρεβάτι σε νοσοκομείο, όπου αν δεν έχεις γνωστό την «έβαψες»; Και πόσοι από μας δεν σιχτιρίσαμε το γιατρό που μας εκβίασε πριν την επέμβαση κάποιου δικού μας αλλά έλα που πέσαμε στην ανάγκη του;
Ποιος από μας όσο κακός οδηγός και να είναι δεν έχει εκνευριστεί με την μη παραχώρηση προτεραιότητας, με την τσαμπουκαλίδικη οδήγηση, με την πλήρη απουσία σεβασμού στον πεζό, στα καροτσάκια των παιδιών και των αναπήρων, την κατάληψη των πεζοδρομίων, το κορνάρισμα πριν καν ανάψει το πράσινο από τον επόμενο οδηγό, το κλείσιμο των πάρκινγκ, το σβήσιμο των κλήσεων;
Πόσοι από μας δεν απηύδησαν με την εξωφρενική καθυστέρηση, τρένων, λεωφορείων, τρόλεϊ, αεροπλάνων;
Πόσες φορές δεν βρίσαμε την «κίτρινη (ή μπλε διαλέξτε) φυλή» των ταξιτζήδων για την συμπεριφορά τους; Και είναι αυτοί που αντιδρούν στη φορολόγησή τους όπως όλοι οι υπόλοιποι, διεκδικώντας μια άτυπη φορολογική ασυλία χωρίς να λαμβάνουν υπ’όψιν τους ότι αν τελικά απελευθερωθεί το επάγγελμά τους θα μείνουν με την επένδυση στο χέρι (η άδεια του ταξί υπολογίζεται να πέσει στα 2500-3000 ευρώ από κοντά 200.000 ευρώ που έχει φτάσει σήμερα…
Πόσοι αλήθεια από μας δεν έχουν χαθεί ψάχνοντας μια οδό σε μια άγνωστη μας περιοχή επειδή δεν υπάρχει σήμανση στους δρόμους, ή γιατί μια οδός έχει τρεις διαφορετικές αριθμήσεις ανάλογα στο δήμο που αυτή υπάγεται;
Πόσες φορές δεν έχουμε γελάσει με τη μετάφραση στα Αγγλικά μιας πινακίδας; Και καλά εμείς κάτι πιάνουμε, οι επισκέπτες της χώρας μας όμως που δεν γνωρίζουν και που για αυτούς θεωρητικά έχει τοποθετηθεί η πινακίδα τι να υποθέσουν ακριβώς;
Πόσοι από εμάς δεν έχουν επισκεφτεί χωριά 10 μονίμων κατοίκων που όμως λειτουργούν 3 ή 4 ξενώνες πολυτελείας, μέχρι που συζητώντας μαθαίνεις για τα προγράμματα Leader (επιχορηγήσεις και από τους κουτόφραγκους) ,που με τις γνωστές υπερτιμολογήσεις όλοι γίνονται σε μια νύχτα ξενοδόχοι ,χωρίς κεφάλαια από την τσέπη τους, αλλά με μια καλή μίζα στον υπεύθυνο του προγράμματος, και ένα οικόπεδο από τον παππού τους αποκτούν ένα σύγχρονο ξενώνα προς εκμετάλλευση με 120-200 ευρώ το βράδι, που σε περιόδους αργιών δεν πέφτει καρφίτσα;;;
Πόσοι από μας δεν έχουμε πήξει σε ουρές δημόσιων υπηρεσιών γιατί ο υπάλληλος πίνει τον καφέ του, κάνει διάλλειμα ή έχει πεταχτεί για κάτι εξωτερικές δουλειές;
Πόσοι πηγαίνοντας σε δημόσια υπηρεσία μετά από αργία βρίσκουν άδεια γραφεία και μηδενική εξυπηρέτηση;
Πόσοι τρέμουν στην ιδέα να αρρωστήσουν Πάσχα, Χριστούγεννα, Δεκαπενταύγουστο, ή Σαββατοκύριακο;
Τέλος πόσοι από όσους έχουν ασχοληθεί με την νεότερη ιστορία μας δεν έχουν τρελαθεί με τις δίκαιες ή άδικες φαγωμάρες των Ελλήνων με κορυφαία από όλες τον εμφύλιο πόλεμο που στοίχησε σε νεκρούς πιο πολλούς νέους ανθρώπους κι από την κατοχή;
Βέβαια στο θέμα του εμφυλίου έχω τις δικές μου απόψεις όπως και ο καθένας μας, αλλά το αποτέλεσμα είναι ίδιο όπως και αν το διαβάσεις. (οι νεκροί είναι νεκροί)
Αυτά λοιπόν που ανέφερα είναι λίγα μόνο από όσα μας έχουν ταλαιπωρήσει και συνεχίζουν να μας ταλαιπωρούν στην καθημερινότητά μας.
Για να σας βγάλω τώρα λίγο από τα νερά σας και να σας ξενερώσω, όλα αυτά που ανέφερα ήταν μέσες άκρες κάποια από αυτά που ανέφερε το Γερμανικό περιοδικό Focus στο πρόσφατο «προσβλητικό» άρθρο του για την Ελλάδα…
Σαφώς και υπάρχουν και κάποια προσβλητικά στοιχεία, αλλά ας σκεφτούμε και λίγο ότι όλοι οι λαοί δεν έχουν την ίδια αίσθηση της «καλής ζωής»…
Έχω διαβάσει άπειρες φορές mails που αναφέρουν τους 20,30,40,100 λόγους που πρέπει να είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες. Δυστυχώς πλην ελάχιστων από αυτά που αναφέρονται στα mails δεν αισθάνομαι περήφανος που είμαι Έλληνας.
Γιατί ήρθε ο καιρός που οι κουτόφραγκοι ξύπνησαν και ζητάνε θυσίες από τους συνεχώς δανειζόμενους δηλαδή εμάς, που μετακυλίουμε τη ζωή μας στις πλάτες των επόμενων γενεών. Ναι, έχουμε υποθηκεύσει το μέλλον των παιδιών και των εγγονών μας κανονικά.
Και τώρα ξεσηκωνόμαστε πατριωτικά ζητώντας τις πολεμικές αποζημιώσεις από τους Γερμανούς και φόρο μετάδοσης Πολιτισμού από τους απολίτιστους που ήταν στα δέντρα όταν εμείς είχαμε πολιτισμό.
Έλα μου όμως που τώρα είμαστε εμείς στα δέντρα.
Αλήθεια ποιος άκουγε τότε (2004) τα περί μεγάλου χρέους που θα άφηνε η Ολυμπιάδα; Τους Έλληνες είχε συνεπάρει το μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός του αιώνα, και όλα τα άλλα ήταν ψιλά γράμματα…
Ποιος άκουγε τις ψύχραιμες φωνές περί των διακοποδανείων, εορτοδανείων κλπ; Ένας καταναλωτισμός σε βάρος του μέλλοντος και έχει ο Θεός της Ελλάδος. Αυτή ήταν η συμπεριφορά μας γενικά μέχρι τώρα.
Δεν θα παραλείψω τις μεγάλες ληστείες όλων των παρατάξεων με τα σκάνδαλα διαχρονικά, που έβαλαν μια κοτρόνα επίσης στη διόγκωση του χρέους.
Τελικά εκείνο που με ενοχλεί είναι η ψευδαίσθηση που βιώνουμε όλοι μας ότι το πάρτι δεν θα τελειώσει ποτέ και ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να μας τη λέει γιατί εμείς είμαστε οι «καπετάνιοι» του πλανήτη και κανείς δεν μπορεί να μας θίξει…
Όσο άδικα κι αν είναι μερικά σχόλια, μην ξεχνάμε ότι και μεις τα ίδια λέμε για τους μετανάστες για παράδειγμα που όπως λένε κάποιοι «μας έχουν επιβάλλει να τους ζούμε από το δικό μας πλούτο».
Μήπως κι εμείς είμαστε εκτός από «απατεώνες της Ευρώπης» και οι «Μετανάστες της Ευρώπης» που καλομάθαμε να ζούμε στην πλάτη των άλλων; (Η άποψη αυτή βέβαια δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο απλά την παραθέτω για όσους χρησιμοποιούν γελοία επιχειρήματα για τους μετανάστες)…
KALO KOURAGIO ΛΟΙΠΟΝ….

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΞΑΝΤΛΕΙΤΑΙ...


Σίγουρα αυτές τις μέρες κανείς δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος με τις επιλογές της κυβέρνησης για τα νέα μέτρα. Μέτρα σκληρά, μέτρα ευθέως αντιλαϊκά και άδικα, όπως άλλωστε έχουν παραδεχθεί πλείστοι κυβερνητικοί παράγοντες.
Φαίνεται δυστυχώς να πληρώνουν τη νύφη για άλλη μια φορά οι συνήθεις ύποπτοι, δηλαδή οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Κι όπως έγραφα και σε προηγούμενη ανάρτησή μου δεν μπορώ να είμαι και ο ευτυχέστερος άνθρωπος γι’ αυτό.
Απομένει να ανακοινωθούν και περικοπές στον ιδιωτικό τομέα για να προκύψει η πλήρης ασφυξία.
Μέσα από τη διαδικασία αυτή φάνηκε όμως πλέον πεντακάθαρα είτε ότι η κυβέρνηση δεν είχε πλήρη εικόνα της κατάστασης, είτε δεν είχε πρόγραμμα, είτε ότι σύρθηκε πίσω από τις απαιτήσεις των «εταίρων» στην Ε.Ε.
Ότι από τα τρία αυτά και να συμβαίνει (μεμονωμένα ή συνδυαστικά) δεν αποτελεί τιμή για την κυβέρνηση. Η «σκληρή» γραμμή της κυβέρνησης έναντι των πιέσεων τους δύο-τρεις πρώτους μήνες μετατράπηκε σε υποταγή τους επόμενους δύο.
Και είναι σαφές ότι ο Ελληνικός λαός έχει καταλάβει τους φταίχτες τους οποίους και έστειλε σπίτια τους πρόσφατα. Όμως άλλα προσδοκούσε από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης Παπανδρέου. Με πρώτο και βασικότερο την προστασία των μικρομεσαίων εισοδημάτων και την τάξη στα δημόσια οικονομικά.

Απομένει σε λίγες μέρες το φορολογικό νομοσχέδιο. Είναι νομίζω η τελευταία ευκαιρία να φανεί αν η κυβέρνηση θα τολμήσει να βάλει χέρι σ’ αυτούς που χρόνια τώρα δεν πληρώνουν και στέλνουν το λογαριασμό στους υπολοίπους γνωστούς «στυλοβάτες» του φορολογικού συστήματος, μισθωτούς και συνταξιούχους δηλαδή…

Επίσης σε αναμονή είναι οι αποφάσεις για την φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας της εκκλησίας που έχουν ξεσηκώσει την Ιεραρχία.

Με υπομονή επίσης έμποροι και μικρομεσαίες επιχειρήσεις περιμένουν να δουν μέτρα για την τόνωση της αγοράς η οποία σίγουρα με τα νέα μέτρα θα «στεγνώσει» εντελώς σε συνδυασμό δε και με την άρνηση των τραπεζών για νέα δάνεια, οδηγεί σε κλείσιμο πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις ενώ ταυτόχρονα θέτει σε κίνδυνο πολλές θέσεις εργασίας από όλες τις κατηγορίες των επιχειρήσεων…

Τέλος κι ενώ η υπομονή εξαντλείται (το’ χα πει πριν τις εκλογές, ότι αυτή η κυβέρνηση δεν θα’ χει χρόνο ανοχής πάνω από ένα εξάμηνο) περιμένουν όλοι να δουν και μέτρα που θα οδηγήσουν σε ανάπτυξη, επενδύσεις, δημιουργία θέσεων εργασίας.

Αν σ’ αυτούς τους βασικούς τομείς η κυβέρνηση αφήσει τα πράγματα στην τύχη τους τότε είναι σίγουρο ότι θα εισπράξει θύελλες και φυσικά δεν μπορεί να είναι υπεύθυνο το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ, που δεν δέχεται αδιαμαρτύρητα τα μέτρα. Όλοι οι απλοί ψηφοφόροι του κινήματος περιμένουν να δουν ισομερή και δίκαια κατανομή των βαρών και όχι χτύπημα των γνωστών υποζυγίων…
Ούτε τους συνδικαλιστές πρέπει να κακίζουν οι διάφοροι. Ας είναι πιο δίκαιη η κατανομή των θυσιών και νομίζω ότι όλοι θα είναι μαζί τους. Μέχρι στιγμής όμως τα δείγματα δεν είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Και δεν λαϊκίζω ούτε αριστερίζω αυτή τη στιγμή. Την πραγματικότητα την αντιλαμβάνονται όλοι…